Gisteren werd de buurman met spoed opgenomen in het ziekenhuis (gaat gelukkig goed komen hebben we net gehoord) en hun kinderen bleven hier zodat de moeder mee kon naar het ziekenhuis. En ik ben heel trots op hoe mijn kinderen hun best deden om te helpen opvangen. Vooral maxi. Ze hadden nog niet gegeten omdat hun vader voor het eten onwel werd en maxi heeft gekeken wat we in de kast hadden, soep opgezet en geholpen met tafel dekken. Verder ze een beetje onder zijn vleugels genomen.
Ik hoop dat hij nog een goede modus vindt in helpen, hij raakt nu vaak een beetje overprikkeld omdat hij alles goed wil regelen en doen, maar tegelijkertijd is het zo mooi van hem dat hij het zich zo aantrekt en zijn best doet voor die ander.
