M: “mag ik die?”
N: “nee, die heb ik nu”
M: (dreigt te gaan gillen en huilen, waarop ik al klaar stond om in te grijpen...)
N: “M. ik snap dat je die graag wil. Je vindt die mooi hè?! Maar nu heb ik ‘m even... Zullen we afspreken dat jij hem zo mag? Ik ga nog 1 keer en dan mag jij, oké?”
M: “nog 1 keer dan mag ik?”
N: “ja! Beloofd!”
M: “oké!”
En ik zat er naast, met grote ogen en open mond toe te kijken, compleet verbaasd over deze ongekende harmonie. 😂🥰
