We oefenen veel met peuter om te vertellen, vooral sturend op emoties zodat zijn (externe) uitbarsting wat beter te handelen zijn en ook zijn nachten wat rustiger.
De afgelopen maanden was het vooral vertellen vanuit ons. Dus met een spelletje of met gewoon verhaaltjes een beetje de dag doornemen, fantasie prikkelen, moeilijke momenten aankaarten.
Maar vanmiddag kwam peuter naar me toe, na een heftige uitbarsting : 'mama, ik ben echt heel heel heel boos, wat nu'. Echt, ik smolt. We zijn gaan wandelen en dat hielp. En daarna, thuis bij het eten 'nu wil een verhaaltje vertellen' en toen heeft hij een heel fantasie verhaal verteld (en sommige dingen begreep ik echt haha, er was brand in de bioscoop , en toen moest brandweerman Sam gebeld worden en niemand mocht naar binnen!)
Maar ben trots dat hij, ondanks de moeilijke dag, zo kwam vertellen dat hij boos was en ook.een verhaaltje kwam vertellen.
