De oudste heeft vandaag opgetreden met de (kleine) muziekvereniging (en nog 3 andere kleine groepen) en hij was doodzenuwachtig. Hij kon gisteren niet in slaap komen van de angst. Maar hij is toch gegaan en heeft alle drie de nummers die hij kent (hij speelt ongeveer 2 maanden) meegespeeld. En dat vind ik super knap van hem!
Ik vond het ook wel erg knap dat de optredens zo goed gingen, tot vandaag kenden de kinderen elkaar onderling niet en ze hebben 1 uur gezamenlijk geoefend!
En de andere twee hebben zich hartstikke goed gedragen ondanks het late tijdstip en de vermoeiende dag! Zo mooi om te zien hoe ze genoten van de muziek en de dikke knuffels die de oudste van broertje en zusje kreeg omdat ze ook zo trots op hem waren. Dan durf ik toch te denken dat we het best heel aardig doen als ouders!
