Ik ben trots op mezelf. N.a.v. van een tip van iemand hier, laat ik mijn man soms nu het even zelf uitzoeken met de kinderen (dat klinkt heel negatief, maar dat bedoel ik niet). Dus vandaag moest mijn oudste naar de ggd. Ik moet werken en had hem gevraagd, red jij het , of moet ik vrij nemen. Hij ging het redden. Dus heb niks meer gedaan, volledig losgelaten.
Gisteren belde hij me op mijn werk:
Man: Moet ik morgen nu wat doen?
Ik: Ja, om 945 is de afspraak met P bij de GGD
Man: Ohja, zijn mijn ouders erop tijd?
Ik: Ik heb geen idee, heb je het ze gevraagd?
Man: Nee,
Ik: Moet je misschien even bellen
Man: Ohja.
Naja, dat is geregeld.
Vanmorgen toen ik de deur uitliep:
P: Weet de juf dat ik niet kom?
ik: Dat zal papa wel laten weten hebben
Man: eh, moet dat dan? ik dacht dat jij alles wel zou regelen
Ik: nee jij zou dit oppakken toch
man: Ja , maar wist niet dat het zoveel geregel was
Man: hoe moet ik de juf dat laten weten dan?
ik: (even korte uitleg van de app die we al 2 jaar gebruiken 😉)
Man: ah, ja logisch.
😆 😁
Maar voel niks geen irritatie, stress, ben blij dat hij zelf alles gedaan heeft, we hebben geen woorden gehad of iets.
