Wat is identiteit voor jou?

[verwijderd]

Vulpen ik begrijp wel wat je bedoelt, want niemand is geheel ongevoelig voor zijn omgeving. Deels zullen we ons altijd aanpassen en dat bepaalt mede onze identiteit. Ik denk niet dat je het ontwikkelen van je identiteit los kan zien van je omgeving. Ik denk wel dat je voor jezelf een bewuste keuze kan maken in hoeverre je wil accepteren dat er een discrepantie bestaat tussen je omgeving en jezelf. Daarbij ook accepteert dat ander gedrag vertonen dan wat van je verwacht wordt ook angst kan geven. Onze hersenen willen uitsluiting van de groep voorkomen om de kans op overleving te vergroten en zullen daarom de alarmbellen laten rinkelen in je angstcentrum. Dit betekent denk ik ook dat je moet leren om deze angst of spanning te verdragen. De vraag is in hoeverre iemand daar toe bereid is en hoe belangrijk dit voor je is.

[verwijderd] klopt, zoals ik eerder zei is het voor mij meer een gevoel dan een omschrijving in woorden. Wat is dat gevoel dan precies. Ik voel dan toch weer de behoefte om van dat gevoel een omschrijving te willen geven.

Natuurlijk doen we moeilijk, maar ik vind dat zelf juist interessant. Het dwingt mij om kritisch te kijken naar mijn eigen gedachtes en naar wie ik ben en dat geeft mij wel een uitdaging. Het lezen hoe anderen erover denken, zetten mijn eigen gedachte ook weer in een heel ander perspectief. Ik hou daar wel van (op zijn tijd). Ik heb nog weinig mensen in mijn omgeving waar ik op deze manier van gedachte kan verwisselen. Ik mis dat soms wel.

[verwijderd]

Manque ik lees nu pas jouw antwoord, maar mooi gezegd. Ik ga dit even laten bezinken. Ik vraag mij nu af, wat van hoe ik mij voel (in)direct bepaald is door mijn omgeving. Je bent onderdeel van de omgeving en geen losstaand pionnetje. Na het lezen van jouw beschrijving denk ik zelfs dat deze invloed groter is dan we denken.

Er schiet mij nu een duidelijk voorbeeld binnen. Mijn ouders hebben op hun 11e en resp. 15e school verlaten zonder diploma’s. Ik kom uit een achterstandsgezin en de verwachtingen over mij waren niet heel hoog. Zacht uitgedrukt. Juist daarom heb ik mijzelf altijd willen bewijzen. Nu zou je kunnen zeggen, ik heb mij niks aangetrokken van het verwachtingspatroon wat anderen van mij hadden en heb mijn eigen weg gekozen. Dat klopt niet, want ik weet dat ik al heel jong de drive had om aan iedereen te bewijzen dat ze ongelijk hadden. Had ik dit zonder mijn omgeving ook gehad?

Vulpen

Manque Het hoort bij onze ontwikkeling om een identiteit te vormen. Daarbij heb je een omgeving nodig die die identiteit bevraagd.

Die zienswijze bevalt me wel. Ik ben meestal geneigd om het als ongewenste infiltratie te zien of zo.

[verwijderd] Ik vraag me dus vaak af in hoeverre die bestaat 😉

[verwijderd]

Vulpen Ik denk dus van wel, zie mijn antwoord hierboven.

Pimpelmeesje

Ik heb hier de laatste maanden veel over nagedacht, maar ik ben nog niet echt dichter bij een antwoord. Mijn vriend is na het hersenletsel nog wel zichzelf, vind ik en de meeste mensen om ons heen. Maar er zijn ook mensen die hersenletsel hebben en niet meer zichzelf zijn, en wat maakt nou dat verschil? Bij sommige mensen is het lichtje uit vanbinnen, dat zie je in hun ogen. Sommige mensen zijn in karaktereigenschappen zó veranderd, dat men niet meer het gevoel heeft dat het nog dezelfde persoon is. Maar wat maakt nou dat ik nog wel mijn vriend zie als zichzelf? Hij kan veel niet wat hij eerder wel kon, een aantal "labeltjes" zoals zijn baan zijn komen te vervallen. Een aantal labeltjes zijn erbij gekomen, heel wat zelfs. Maar veranderen die zijn identiteit?
Ik vraag me af of het echt concreet te maken is.

[verwijderd]

Manque Ook al verander je niets aan je handelen, ineens is je niet-handelen een keuze geworden in plaats van iets dat je deed waar je verder geen acht op sloeg.

Hier ben ik het niet mee eens. Niet-handelen is i.m.o. ook een keuze, ookal maak je die niet bewust. En op dezelfde manier is je identiteit je identiteit, ook al ben je je van een deel van je identiteit niet bewust.

Ik zie je identiteit overigens niet als een vaststaand statisch gegeven ofzo. Het is een dynamisch geheel van een mens die een levenlang in ontwikkeling is.

[verwijderd]

Ik heb in een schemaatje getekent hoe ik het zie.

Groen = je ware identiteit. Dit is niet een vaststaand, statisch gegeven, maar een dynamisch, vervormend geheel van een mens die een levenlang in ontwikkeling is.

Rood = het deel van je identiteit dat in woorden te vatten is. Het is kleiner dan de groene cirkel, want je kunt onmogelijk iemands gehele identiteit in woorden vatten.

Blauw = het deel van je identiteit waarvan je je bewust bent. Ook dit deel zal gedurende je leven veranderen, naarmate je je ontwikkeld. Deels overlapt het met het stuk wat in woorden te vatten is, maar deels ook niet.

Oranje = hoe anderen jouw identiteit zien. Het ligt deels naast de groene cirkel, want andere mensen kunnen er nu eenmaal wel eens naast zitten. Hoe meer de oranje cirkel binnen de groene cirkel ligt, hoe beter mensen je kennen.

Vulpen

[verwijderd] Prachtig schema! Ik denk dat ik bedoelde dat je dan ofwel de blauwe cirkel meer richting de oranje kan verplaatsen ofwel er content mee zijn dat de oranje zo ongeveer uit de rest van de cirkels ligt.

Denk dat je ook nog verschillende cirkels kan hebben per onderdeel van je identiteit 😂

[verwijderd]

[verwijderd] ik vind jouw schema eigenlijk wel een mooie definitie van wat je identiteit is. Dit vat het beter samen dan enkel een beschrijvende definitie in woorden.

[verwijderd]

Vulpen Ik zou er zelf voor kiezen om te investeren in de relaties de je waardevol vind, zodat die mensen je beter leren kennen en de oranje cirkels van die mensen meer in de groene cirkel komt te liggen. En voor je overige relaties je inderdaad bij de discrepanties neerleggen.

Dat laatste past overigens niet in dit schema. De groene cirkel omvat echt je volledige ware identiteit.

Manque

Het was een hele interessante avond.

Vanwege het format van de humanistische dialoog kom je uiteindelijk op iets anders uit dan het verhaal dat je wil vertellen, namelijk het verhaal dat ónder je verhaal zit. En dat gaat niet over of jij een kloppende definitie kunt geven van een begrip, maar over waarom jij die ene definitie zo geconstrueerd hebt, of deze aansluit bij jouw realiteit en hoe het komt dat je jezelf kent of niet. Hoe heb je jezelf eigenlijk leren kennen? Wie ben je en hoe ben je zo geworden? Wat is je zelfbeeld? En heb je daar vrede mee (kunnen sluiten) of niet?

Sevenof9

Manque Klinkt interessant!

« Vorige pagina