Mijn vader is militiar en ik ben in het buitenland opgegroeit in een militaire omgeving. Mijn vader is vrij paranoide en vertrouwd niemand, ruimte voor gevoelens was er ook niet echt. Mijn moeder is wel heel open en vond het belangrijk dat we deden wat ons gelukkig maakte. Zo hoefde we dus ook nooit iets af te maken als we geen zin meer hadden (sport bijv.)
Ik probeer mijn kinderen mee te geven dat ze wat meer doorzettings vermogen hebben en dat je tollerant naar elkaar bent. Niet alles is zwart/wit. Ik herken mijzelf best in hoe mijn vader ons opvoedde en dat probeer ik te veranderen door wat zachter te zijn. Patronen doorbreken valt nog niet mee. Mijn kinderen leren door vallen en opstaan, ook letterlijk. Als mijn peuter zich weer eens driftig naar achter laat vallen dan vang ik hem niet op..