Angel1980 dat laatste is natuurlijk ook de grootste reden waarom ik er mee wil stoppen. Bepaalde situaties thuis zijn echt heel makkelijk te voorkomen met de oudste. En laat ik voorop stellen dat ik ook echt weleens met de handen in het haar zit met de oudste, dan ben ik gewoon te laat met het opletten van de signalen die hij met zijn lichaam aangeeft. Dus het loopt bij mij ook niet altijd feilloos. Maar ik durf wel van mezelf te zeggen dat ik niet meer kan doen dan dit. Ik weet hoe het in zijn hoofd werkt en kan vrij goed inschatten wanneer hij typisch gedrag van een 9-jarige laat zien, of wanneer zijn autisme de boventoon voert. Zijn adhd is met medicatie echt goed onder controle. Vaak weet ik ook hoe ik het beste op hem kan reageren. Soms ook niet, dan knettert het hier in huis 😂
En als ik nou wist dat hij echt de dingen en tips probeert te gebruiken, was het misschien heel anders geweest.
De jongste was enorm aan het peuter-puberen vanavond, maar ik heb er mooi alleen voor gestaan. Ik krijg totaal geen hulp. En ik baalde dat ik na 3 kwartier gegil de jongste zijn zin heb gegeven, maar ik was er echt enorm flauw van. Krijg ik te horen; ‘als je hem zijn zin geeft werkt het niet natuurlijk’
nee slimmerd, dat begrijp ik ook wel. Maar ik vond 3 kwartier gillen wel genoeg eigenlijk 🤨
