Ik zeg tegen iedereen u, ook tegen m'n zoon.
Maar ik zeg ook ge, gij, je en jij. Ligt eraan in welke zin en of ik in België of Nederland ben. Moet er op letten dat ik met ge, gij praat op m'n werk anders krijg ik weer de vraag of ik ene Hollander ben. 😏
Ik heb het dus niet vanuit mijn opvoeding meegekregen om oude mensen met u aan te spreken. Ook vind ik het een stomme regel.
Tegen kinderen die totaal onschuldig zijn moet je 'je' zeggen en tegen oude mensen die bewust slechte dingen hebben gedaan moet je 'u' zeggen?
In mijn ogen verdienen kinderen dus meer respect dan ouderen.
Maar of ik die regel stom vind of niet. Iedereen vind mij vriendelijk want in veel contexten zeg ik toch automatisch u 😂
Ik wordt alleen vaak gek van de zin 'ow zeg maar je hoor' pfft.
Ik kan me nog herinneren toen zoontje net naar school ging. Gesprek met de juf en na het gesprek zei ik tegen m'n zoon ' doe uw jas maar aan'
De juf draaide zich echt om toen ze dat hoorde. 😂
