Sorry, ik was er even niet.
marb Was idd zware vorm van HG (in combinatie met type 1 diabetes, leuke combi) en ik dacht echt dat ik er aan onderdoor ging. Ze hebben me op een gegeven moment de spoedeisende hulp ingereden op een rolstoel en ik ben in de wachtruimte op de vloer gaan liggen omdat ik niet de kracht had om te blijven zitten. Hartslag boven de 200 continu, uitgedroogd, misselijk, spugen, ik was helemaal slap, soms onzin uitkramend, al het leven was uit me (en me dan nog de f*cking goede pillen niet willen geven hè, ben nog kwaad). Ik dacht echt dat ik dood zou gaan en als ik moest kiezen dat ik dan toch liever zelf bleef leven. Dit was het begin van 1 van de 4 opnames in de eerste helft van mijn eerste zwangerschap
Aan de andere kant dacht ik, ik ben nu "al" 10 weken. Als ik nu niet doorzet dan komt er nooit meer een baby want ik weet wat me te wachten staat. De HG bleef vrijwel de hele zwangerschap.
Ik ben niet tot het gaatje gegaan, ik ben 15x door het gaatje gegaan (met als toetje een traumatische bevalling) en "we" zijn er nu allebei en ik ben zo dankbaar.
Het klinkt misschien aanstellerig maar ik denk eerder dat het een understatement is wat hier boven staat en dat ik de helft verdrongen heb.
Een aansteller ben ik denk ik niet, ik ben zo van "oh, kruisbanden waarschijnlijk afgescheurd, eerst de wedstrijd uitspelen zo en daarna de EHBO" (heeft m'n knie geen goed gedaan overigens).
Ik had het zo ver verdrongen dat ik na 2jaar het weer aandurfde om zwanger te worden. De eerste bevalling stond me nog levendig bij maar van de HG veel verdrongen want ondanks dat ik nu wel eerder de juiste pillen had (die alleen het allerscherpste randje er af haalde btw), was ik wel vergeten hoe erg het was, bovendien was ik na de eerste zwangerschap nooit meer 100% hersteld dus had fysiek qua conditie ook een behoorlijke achterstand. De gedachte over abortus was er weer rond 14wk nu, maar niet zo sterk als bij de eerste gelukkig.
Nu twee prachtige kinderen rijker, dankbaar dat we er allemaal zijn, maar fysiek lig ik verder in de goot dan ik me ooit had kunnen voorstellen (jongste nu 9mnd). Als ik ooit nog zwanger word (ongepland in dat geval) kan ik de zwangerschap niet voldragen want dat red ik echt niet meer....
Sorry lang verhaal geworden
