Mijn schoonzus heeft een schoonzus (lekker duidelijk he?) die ik niet kon uitstaan. Ze gaf altijd steken onder water, gemene, krengerige opmerkingen, je kent het wel.
Maar op een zondagmorgen in de kerk dacht ik, ik zal eens aardig tegen haar doen, misschien helpt dat. Want ja, ik zag haar elke zondag in de kerk en op verjaardagen bij mijn schoonzus, dus best regelmatig. Dus ik zie haar en echt, Haar wangen/jukbeenderen waren helemaal blauw/paarsig/geel, alsof ze tegen een lantaarnpaal was gelopen. dus ik zeg, best hard vanaf een afstandje in een volle hal: Goh, wat heb jij nu gedaan? Wat zie je eruit???? Mijn stem vol van schrik en medeleven....ondertussen haar richting uitlopend...Zij kijkt me vragend aan en omdat ik bij haar was beland zag ik het en stamelde: oh nee....het is je make-up!
Heb nog nooit zo snel in de grond willen wegzakken en uiteraard zijn we daarna al helemaal nooit meer vriendjes geworden 🤣
