Film kan voor problemen zorgen, aldus psychologen.

[verwijderd]

https://www.filmtotaal.nl/nieuws/65395
"'AVENGERS: ENDGAME' KAN PSYCHISCHE PROBLEMEN VEROORZAKEN VOLGENS PSYCHOLOGEN"

Nou ik ben erg benieuwd wat er in hemelsnaam voor ergs in de film zit dat de film voor problemen kan zorgen. In ieder geval meer dan een willekeurige andere film, daar ze er een artikel aan wijden.

Toen las ik het artikel en gaat het puur om een aantal karakters die het eind van de film niet halen en dit voor een gevoel van rouw kan zorgen. (kort gezegd)

Ben ik nu zo nuchter/gek/ontaard dat ik dit artikel echt te gek voor woorden vind. Of is het tegenwoordig echt de norm om overal elkaar maar met zijde handschoentjes te behandelen en kunnen 'we' bijna niets meer hebben?

Benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken.

[verwijderd]

[verwijderd] ik kan me er wat bij voorstellen. Als ik een serie volg of bingwatch en aan het einde ergens gaat een hoofdpersonage dood dan word ik echt wel even emotioneel. Kan ik een paar dagen van slag zijn en denken ik volg nooit meer een serie. Dan ga ik ook nooit een nieuwe serie kijken waarvan ik niet weet hoe het afloopt dus kijk ik een serie die ik al van a tot z ken nog een keer soms 2x en dan pas ben ik weer toe aan wat nieuws.
🤣
edit. Na de seizoenen van Penoza, Sons of Anarchie en the Mentalist heb ik echt wel een soort rauw gevoel gevoelt omdat het afgelopen was.

Dahlia

Gaat veel te ver zoiets. Dan kun je net zo goed psychische problemen krijgen als Laura uit GTST gaat. Die speelt al vanaf t begin mee dus de die hards hebben daar dan ook wel een band mee....als je al een band kan krijgen mrt een fictief iemand 🤔

Ik moet ook wel eens huilen als iemand dood gaat in een film of flink balen als een serie niet meer een nieuw seizoen krijgt maar er psychische problemen van krijgen kan ik mij echt niet indenken. Dan zit er diep van binnen veel meer waardoor datgene de druppel zou kunnen zijn.

Theezeefje

Bloem

Theezeefje 🤣

Sevenof9

Ik heb al gevoelens van rouw als een film/boek/serie is afgelopen, daar hoeft niemand voor dood te gaan 😛

[verwijderd]

Sevenof9 dit vooral bij series (omdat ik altijd vind omdat er nog wel veel meer te vertellen valt) en bij boeken met een open einde.

Owl

Volgens mij kan alles psychische problemen geven. Ook Sesamstraat of de Donald Duck. Ligt er maar net aan wie het kijkt/leest. Dat heeft in mijn ogen niks met zijden handschoentjes te maken, maar vooral met leren inschatten wat je triggert als je er gevoelig voor bent. Ik hoef ook bv geen bloederige horrorfilms te kijken, dan ga ik ook slecht slapen bv.

Toch6

Zo gek is dat toch niet? Anders ben ik ook raar, heb mezelf ook wel 3 dagen raar gevoeld nadat claire van mcclouds daughters overleed 🤔 En als ik een humorfilm zie word ik vrolijk, bij een romantische meer verliefd/zin in seks, bij horror nachtmerries. Met boeken net zo.

[verwijderd]

Denk dat ik dan te nuchter ben.
Tuurlijk leef ik mee met een karakter in de film/serie/boek, ook lach en huil ik gretig mee als dit erom vraagt. Maar gevoel van rouw of het moeilijk hebben (ook na de film dus) met alles wat er gebeuren kan in het verhaal, nee.
Het artikel geeft aan dat men zich dusdanig kan identificeren met de karakters dat ze deze als 'echt' zien en daarmee dus bij behorende gevoelens. Sorry maar het is 'maar' een verhaal/film en ik zie dat dus los van elkaar.

Maar nogmaals denk dat ik te nuchter ben, wel mooi om te lezen hoe verschillend dit dus is voor anderen.

Vulpen

Ik kijk in elk geval voor de zekerheid geen films. Werkt goed!

Sevenof9

[verwijderd] Ja ik heb het bij boeken en series ook eerder dan bij films omdat je dan langer met zo'n verhaal bezig bent en dan zit ik er altijd helemaal in. Dan moet ik altijd even bijkomen van het idee dat ik niet in die geweldige wereld leef met die personages maar dat ik in deze wereld leef die veel minder leuk is 😛

[verwijderd]

Ik kan me inderdaad best voorstellen om emotioneel te worden bij films, series of boeken. Maar emoties voelen en uiten vind ik heel wat anders dan psychische problemen.
Vind het een stom artikel.

[verwijderd]

Nimue dit denk ik ook en ik heb weleens mensen behandeld met een trauma doordat ze nachtmerries, opdringerige beelden, heftige angsten etc. kregen van bepaalde filmbeelden en hier compleet van ontregelden. In beiden gevallen lag er inderdaad veel meer onder. De film was inderdaad enkel de trigger.