Vergeven doe je niet voor de ander maar voor jezelf. Het is het loslaten dat je wilde dat het anders gelopen is dan dat het gegaan is en acceptatie dat je het niet kan veranderen. Tenminste, dat is mijn opvatting van vergeven.
Ik begrijp ook echt niet hoe je het in je hoofd haalt om zo met kinderen om te gaan. Natuurlijk maken we allemaal wel eens fouten, zouden we achteraf het één en ander misschien graag anders doen maar, jemig zeg. Arme kinderen, beschadigd voor het leven..
