Pimpelmeesje
Nee, dan ben ik ook raar. Ik begrijp het trouwens ook gewoon niet. Ik bedoel, wij leggen ons geld bij elkaar (wel op verschillende rekeningen) dus mijn geld is van hem en zijn geld van mij. Maar ik verdien mijn eigen geld, dus als ik wat wil kopen ga ik daar geen verantwoording voor afleggen. Hoeft hij ook niet van mij. Uiteraard wel tot een bepaald bedrag, dat lijkt me logisch. Hier thuis ben ik degene die de financiën regelt, rekeningen etc overmaakt, en ik kan zelf prima inschatten of het financieel uit komt of ik iets koop of niet.
Enige wat mijn man soms wat minder vind is dat ik voor de kinderen best veel geld uitgeef aan hun schoenen. De winterlaarzen van mijn dochter waren best heel prijzig. Maar zij heeft een hele rare voet, loopt ook heel raar (voeten naar binnen) ze loopt echt als een bouwvakker. Dus vind ik het belangrijk dat zij stevige, maar ook mooie laarsjes heeft voor onder haar rokjes (want ook al loopt ze zo lomp en absoluut niet elegant, ze houdt wel van jurkjes/rokjes etc)
Mijn zoontje daarentegen heeft een heel smalle voet, is een klein en tenger ding van 6, maar met schoenmaat 36!!!! Tja, daar hoef ik ook geen goedkope schoenen voor te halen, want dat zit niet.
Dus dat vind mijn man wat minder en hij ziet het nut niet in van goede schoenen, zo is hij opgegroeid. Hij snapt niet dat ik niet kan slagen bij de action voor 6,95 (bij wijze van spreken natuurlijk) En ik vind goede schoenen dus écht héééél héééééééél belangrijk. Zeker voor de lastige voetjes van mijn kinderen.
En dus als ik 2 a 3 x per jaar per kind 100+ voor een paar schoenen heb uitgegeven vind hij dat echt heel zonde van het geld. Maar verzwijgen en doen of ik ze bij de action vandaan heb of zo, dat doe ik niet, Overigens ben ik maand of 3 toevallig voor de jongste wel goed geslaagd bij scapino voor 12,50 of zoiets. hele mooie leren dr vissers die mooi aan zijn voetje zitten. Maar dat is dan wel eenmalige mazzel ben ik bang.