Onze jongste had gisteren een feestje. Man was weg. En ik moest echt even naar Ikea. Nu mag de oudste best alleen thuis zijn van ons, maar liever niet als man en ik allebei echt uit de beurt zijn (niet binnen 10-15 min thuis indien nodig). Zoon moest dus mee naar Ikea en had daar -begrijpelijk- niet zo'n zin in.
Maar je zag echt dat hij zich erbij neerlegde en ervoor koos om er het beste van te maken. Dan kun je echt merken dat hij ouder wordt. Hij is nog kind, maar bezig met groeien richting 'volwassen worden'. Zeker nu hij op de hoogte is van 'het geheim van Sinterklaas', voelt hij zich echt groot.
We hebben in de auto heerlijk zitten kletsen over 'later als hij groot is'. Welk beroep, waar wonen, welk vervoermiddel. En bij Ikea was hij al zijn interieur aan het uitkiezen 😁
We hebben echt een gezellige middag gehad samen. En ik wist al dat hij een heel lief kind is, maar het lijkt wel of hij nòg liever aan het worden is. Nog zorgzamer voor kleine kinderen en nog zorgzamer / behulpzamer richting mij. Ook echt belangstellend. En over de gehele linie gewoon meer 'in balans': tevreden met zichzelf en zijn leven, optimistisch. We hebben vaak zorgen om hem gehad, dus om hem nu zo te zien is fijn. Hij komt er wel!
