iMoeder wat er met het begrip 'white fragility' of fragiele witte man bedoeld word
Ik heb wel begrip voor het concept 'fragiliteit' of 'mannelijke fragiliteit', maar niet voor het spreken over een fragiele, witte man. Je reduceert daarmee een persoon tot een (sociologisch) fenomeen op een manier die bijna gelijk is aan de christelijk erfzonde. Die ene man draagt natuurlijk niet de complete schuld voor de patriarchische samenleving en hij is al helemaal niet schuldig geboren.
Ik denk dat we een beetje moeten uitkijken met de verantwoordelijkheid op deze manier naar de huidige generatie mannen verleggen en in het bijzonder toe te schrijven aan individuen. Het fenomeen is in de maatschappij verweven en dat is ook al waanzinnig lang zo. Wanneer je het buiten jezelf gaat leggen, of volledig toeschrijft aan individuen, ontken je dat het een probleem is dat we met zijn allen dragen en kunnen oplossen. Mensen zijn verantwoordelijk voor hun eigen handelen, maar niet voor het handelen van hun hele geslacht, of nationaliteit, of huidskleur etc. Sowieso niet echt chill om in van die grote groepen te denken waarbij er 1 of 2 eigenschappen gedeeld zijn en daarmee over alle individualiteit heen te stappen.
Ik vind er ook een bepaalde agressiviteit van uitgaan, maar goed dan ben ik persoonlijk. Feminisme is m.i. een groot goed; harde en zachte eigenschappen mogen wat mij betreft wel losgeweekt worden van gender en geslacht en zachte eigenschappen mogen ook meer gewaardeerd worden. Dus zodra je wil gaan ageren tegen 'wit, mannelijk privilege' hoef je dat niet te doen door de zogenaamde mannelijke, of blanke, of harde eigenschappen van mensen te verwerpen. Je kunt ook ergens vóór zijn zonder het andere af te moeten breken.
