Honkeytonk helaas zijn ze daar niet zo van, is altijd maar lastig. Ze nodigen ons wel altijd uit, meestal op momenten waarop we niet kunnen (en dat weten ze ook). Dus voelt altijd een beetje gek. Zo van, je mag komen maar je kan toch niet.
Met mijn familie regel ik altijd dat we nog langskomen, bij de familie van mijn man gaat dat wat lastig, of eigenlijk niet. We zien elkaar ook echt heel weinig.
Denk dat we voor degene die net jarig is geweest geld geven en voor degene die bijna jarig is rond haar verjaardag langsgaan en dan dubbel geven. Want ze is op een woensdag jarig en we wonen niet om de hoek, dus als ze het die dag vieren lukt het ons niet. Mijn man moet dan maar eens wat proactiever proberen iets te regelen voor daarna in het weekend ofzo.
Mijn man moet er voortaan maar wat beter achteraan zitten, ik regel altijd alles met mijn familie en hij met de zijne, maar hij is best laks. En mij zit het dwars 😉
