Ik heb er ook iedere maand last van. Waardeloze uitvinding die hormonen 😕... zeker nu ik geen kinderwens meer heb.
Ik mag geen pil hebben helaas en met mirena was het nog veel erger, dus ik doe het er maar mee.
Ik merk dat het samenhang heeft met stress. Hoe slechte ik überhaupt in mijn vel zit, hoe heftiger het dan in die pms periode. Ik probeer dus goed voor mezelf te zorgen, op tijd naar bed, veel ontspannende activiteiten en het een beetje los te zien van mij. Dat het de hormonen zijn, en niet ik zelf en dat het dus ook weer voorbij gaat, veel afleiding zoeken en bezig blijven (liefst alleen! geen andere mensen om me heen, want dat geeft wrijving) als ik me erg rusteloos en gespannen voel. Energie proberen om te zetten in iets nuttigs.
Ik heb ook een periode teunisbloemolie gebruikt (2 jaar), dat hielp ook een beetje.
Voor nu vind ik het niet erg genoeg om er meer mee te doen, stap van AD vind ik voor mij persoonlijk te ver gaan.
Mijn nichtje had ernstige PMDD en heeft inmiddels, op 39 jarige leeftijd, overgang opgewekt door alles operatief te laten verwijderen. En voelt zich in bevrijd na 25 jaar ellende. Ik vond dat heel heftig en voor mij ook het voorbeeld dat PMS niet niets is en veel leed kan veroorzaken...
Veel sterkte!