1981mama mijn man heeft aantal sessies en vragenlijsten gehad, een gesprek (en vragenlijsten) met zijn ouders, een gestructureerd 'autisme' interview met mij erbij en een consult met gespecialiseerde psychiater, op een afdeling die zich gespecialiseerd heeft in autisme bij normaal begaafde volwassenen.
Ik denk dat iedere psychiater wel een vermoeden kan hebben, maar dat je voor de officiële diagnose wel liefst veel gericht onderzoek door iemand die er echt verstand van heeft, dat zal niet iedere willekeurige psychiater zijn.
@allen
Wij zijn nu 4 maanden na diagnose. Halverwege de psycho-educatie cursus (die voor mij nog niet echt spannend is geweest, omdat ik al veel van autisme weet). Het gaat niet goed met mijn man. Hij is oververmoeid en er is nog helemaal niets veranderd. Hij heeft zich laatste weken al aantal keer ziek gemeld omdat hij 'op' was, maar gaat dan na 1-2 dagen weer gewoon aan de slag. Hij lijkt wel tips te krijgen van zijn behandelaar, maar ik kan niet echt zien dat er ook echt iets mee gebeurd. 😢 Hij blijft bij alles zeggen 'ik weet het niet' en hij snapt ook niet waarom hij nu zo moe is want hij gaat al 2 dagen op tijd naar bed? 🙄🤦♀️
Ik vind het moeilijk om aan de zijlijn te staan. Hoeveel moet ik bemoeien? Hoeveel moet ik mijn eigen ideeën opdringen? Dat hij zich niet goed voelt en er meer bij mij komt te liggen, oké dat kan, dat het niet meteen beter wordt en een lange weg te gaan is, goed snap ik, maar dit gebrek aan actie om het proberen te verbeteren stoort me... (maar euh tja... dat was sowieso het autistische trekje waar ik meeste last van heb, gebrek aan initiatief/plannen)
Wat moet ik hier nu mee?
