Tantetil hey, wat lief dat je er naar vraagt! Het gaat wonderbaarlijk goed. Afgelopen donderdag bij orthopedisch chirurg geweest en vanaf half tot eind september mag ie weer opbouwen met werken. Tot die tijd 5-10 kilo tillen. Net na de operatie werd al gezegd rekening houden met 9 maanden niet werken, dus een enorme meevaller dat dat dan 6 maanden is.
Woensdag naar de neurochirurg en dan mag als het goed is zn nekbrace af. Heerlijk voor hem! Dan is het bijna 3 maanden na zn ongeluk.
Dinsdag wordt er nog een mri van zn enkel gemaakt. Die is nog steeds wat blauw en dik en pijnlijk. Toen we voor een controle in Erasmus waren hebben we gelijk de laatste foto's van zn enkel opgevraagd en die op cd mee gekregen. En paar weken geleden in ons 'eigen' ziekenhuis nogmaals foto's laten maken. De enkelspecialist wilde toch verder kijken, want met een simpel fractuurtje wat ie had, zouden deze klachten er niet meer mogen zijn. Donderdag krijgen we daar de uitslag van.
Gisteren en vrijdag was de cross van Nieuw Vennep en hij is vrijdag met zn crossmaatje mee gegaan naar de trainingsdag. Dat viel m wel zwaar. Normaal rijdt ie dit elk jaar zelf mee. Helaas door de vele regen zijn ze niet meer naar de wedstrijden gegaan. Het ochtendprogramma was toch al afgelast.
Ikzelf ben met vlagen nog emotioneel. Vooral terigdenkend aan de eerste dagen na zn ongeluk. Hoeveel pijn ie had, dat ie daar maar alleen kon liggen. Hij weet zelf bijna niks meer van die dagen gelukkig. En paar dagen geleden was ik een serie aan het kijken waar iemand op de eerste hulp werd gebracht en ik moest ineens zo huilen! Echt denkend aan hoe hij daar binnen werd gebracht, helemaal alleen. (Zn crossmaatje kwam wat later en ik pas avond omdat ik de ernst in eerste instantie niet wist, dacht dat het wel mee zou vallen.)
Ik heb ook, met toestemming vriend, op zijn Mijn Erasmus ingelogd en alles uit zn dossiee gelezen, om gewoon een beeld te krijgen van alles de eerste dagen. En met een overbuurman die ambulancevpk is gesproken over hoe zijn rit gegaan zou zijn die dag. Dat wist ie natuurlijk niet precies, maar hij kon wel een schatting geven. Dat zn klaplongen bv pas in zh zijn gezien met een thoraxfoto. Als de ambu al een vermoeden had gehad, had er nl een traumaheli moeten komen, omdat de ambu de handeking van drain inbrengen niet mag uitvoeren. Dat soort dingen. Ik had enorme behoefte aan feiten en een chronologisch plaatje.
Vriend kan inmiddels alles en doet ook veel, is geen stilzitter. Hoewel we vorige week met een uitje naar de efteling wel een rolstoel hebben gehuurd. Zo'n dag was anders echt teveel.
Als die nekbrace af is, weer voorzichtig aan fietsen en autorijden. Dan is ie een stuk minder afhankelijk van mensen, hij vindt dat echt verschrikkelijk.
En dan kan ie onze dochter weer naar school brengen en halen. Nu doet sm dat elke ochtend als ik moet werken. En die haalt haar ook op op de maandagen dat ik werk. Dat is normaal zijn zorgdag. En dan wordt alles weer wat normaler.
Vandaag gestopt met de morfine, dus ook weer een stap vooruit. Enige waar hij wel veel last van blijft houden is zenuwpijn in zijn handen. Daar heeft ie medicijnen voor. Ze weten niet of dat nog weggaat.
Nou, heel verhaal, haha. Bedankt voor de belangstelling! ๐