(Ivm privacy is het verhaal heel algemeen geschreven)
Een koppel dat dichtbij mij staat zit in een flinke relatiedip. Nu ken ik haar goed en hem redelijk goed, met haar heb ik goed contact dus we praten er wel eens over. Dan probeer ik te helpen, geef wat tips of biedt gewoon een luisterend oor. Maar ik vind het soms moeilijk, ik zie namelijk waar er een grote fout zit in hun relatie maar ik durf het niet zo direct te zeggen. Het is mijn relatie namelijk niet en oordelen is lastig. Je weet tenslotte nooit hoe het echt zit.
Toch denk ik dat het echt een groot knelpunt is die zij (en misschien hij ook) niet ziet. Zij denkt namelijk dat vooral haar man de schuldige is. Mijn opvatting is dat zij beide, maar eigenlijk vooral zij, het probleem veroorzaakt... compleet anders dus.
Ik wil me er niet in mengen in de zin van: jij doet dit en dat is fout. Elke relatie is tenslotte anders en wie ben ik om daar over te oordelen. Maar ergens wil ik haar vertellen dat zij ook (behoorlijk wat) aandeel heeft. Of iig dat ze ook moet kijken naar haar eigen handelen in de relatie. Dat alles op hem afschuiven niet terecht is, en zelfs destructief is. Maar hoe doe je dat? En is dat überhaupt een goed idee?
Ik ben ook een beetje bang ergens dat ze het compleet verkeerd zal opvatten. Dat ik mij bemoei en oordeel, of haar niet steun.
Hoe gaan jullie met zulke situaties om?
