Sinds mijn jongste kan lopen (op haar 1e verjaardag) besef ik me pas wat een brave Hendriken haar zussen zijn geweest π
Ze is heel ondeugend, alles waar ze aan wil zitten, komt ze aan. Ik kan het buiten haar bereik zetten, ik draai me even om en ze staat op de bankleuning of stoel om toch bij de kast te komen. Ze schuift zelfs haar stoel naar het aanrecht om erop te klimmen! Als ik me even omdraai staan de kasten open, heeft ze de bokaal met havermout gepakt en deze opengekregen (is echt een lastige dop). Hoe vaak ik al ontbijtgranen van de vloer heb geveegd...
Zelfde met eten, we zitten allemaal aan tafel, als zij klaar is wurmt ze zich zo uit de stoel zelfs met riempjes (Tripp Trapp, hoe ze het voor elkaar krijgt weet ik nog steeds niet). Ik zet haar dan elke keer terug want ik wil haar leren dat ze iets langer aan tafel kan blijven dan 10 min.
Ik herhaal veel maar na 100 x ('nee je mag niet aan de vaas') en wanneer ik haar niet afgeleid krijg, word ik er weleens moedeloos van.. bij de oudste en middelste gingen dit soort dingen vanzelf. Mijn oudste was echt geen klimmer en de middelste luisterde gewoon heel goed ofzo, bij een keer waarschuwen was het ook klaar. Maar de jongste stelt ons echt op de proef.
Aan de ene kant vind ik het super om te zien hoe nieuwsgierig ze is, aan de andere kant wil ik haar ook goed en duidelijk begrenzen want ze heeft er wel de leeftijd voor... tips?