Voel me even eenzaam en verward en onzeker over de toekomst en heb moeite met mijn maatje wat meer loslaten. Ex heeft een vriendin en ik ben er echt ok mee, ik ken haar en vind haar ook aardig en wens ze oprecht het beste toe, toch hebben mijn eigen emoties het even zwaar met fase's afsluiten, veiligheid wat loslaten en angst ook wel voor mijn eigen toekomst..
Logisch kan ik Beredeneren dat het vanzelfsprekend is dat ik hier even last van heb. Aan de andere kant wil ik dit helemaal niet voelen.
( Ik heb dit overigens wel tegen ex gezegd en ook Uitgehuild op zijn schouder, we hebben het uitgebreid besproken, misschien snappen jullie hierin de angst voor de toekomst ook een beetje, zo' n diepe vriendschapsband bouw je niet zo weer even op en gedeeltelijk tegen mijn zusje en een vriendin gezegd. Maar de rest van de wereld heeft daar niet mee van doen).
