Mee eens. Huisartsen weten vaak heel weinig van afbouwen. In het artikel uit de volkskrant, dat hierboven geplaatst werd staat ook dat de meeste mensen afbouwen onder begeleiding van de huisarts. Daar zit meteen al het eerste struikelblok. Dat idee van om de dag een andere dosering wordt ook veel door huisartsen aangeraden (hele pil, halve pil, hele pil, halve pil, enz.), maar is volgens mijn psychiater juist vreselijk. Volgens haar lukt afbouwen eigenlijk altijd, als je maar in kleine stapjes gaat en je bij de ontwenningsverschijnselen realiseert dat het tijdelijk is en er dus even doorheen bijt. Waarbij het volgens haar een bekend verschijnsel is dat je juist op het laatst het meest last kunt hebben van ontwenningsverschijnselen. Ik ben inderdaad afgebouwd (van paroxetine) in de volgende stappen: 40-30-20-10-5-4-3-2-1 mg. Voor de laatste milligrammen ben ik overgestapt naar de drank en moest ik het met een kleine pipet doseren. Ik kreeg inderdaad last van de ontwenning, maar doordat ik dit wist, heb ik gewoon een paar weken doorgezet en heb ik niet meteen in paniek weer naar een hogere dosering gegrepen. Ik vind het altijd zo zonde als mensen niet aan ad willen beginnen vanwege de bijwerkingen en het imago dat je er slecht vanaf komt. Het heeft inderdaad ook mijn leven gered. En meer dan dat: ik heb er niet alleen door óverleefd; het heeft me ook mijn leven weer terug gegeven.
