Ik zie geen plekje ervoor dus verwacht dat hij hier goed staat zo niet mijn excuses.

Wij zijn een samengesteld gezin mijn partner had al twee kinderen voordat wij samenkwamen en samen hebben we er ook twee we zijn dus al een beste tijd samen. Echter heeft de oudste vanaf het begin nogal vervelend gedaan. Erg jaloers zowel op haar ‘echte’ broertje (weet niet wat handig schrijven is maar jullie zullen hem zo begrijpen) als op de andere twee. We hebben al een hoop ellende meegemaakt ermee. Ze loopt bij een psycholoog (tenminste als haar moeder er zin in heeft want een groot deel van het gedrag word veroorzaakt door moeder dus ze moeten samen komen) jeugdzorg is er al bij betrokken vanuit dat gedeelte van het gezin maar het gaat van kwaad tot erger. Geen respect, jaloers, stoken enz enz mijn man is inmiddels zover dat hij het niet meer weet aangezien ze inmiddels als het haar uitkomt haar ‘eigen’ broertje erin betrekt. Het is nu zelfs zo dat als de wisseling is van gezin (co-ouderschap) dat mijn man zelfs zegt ze komen met een bepaalde blik en sfeer hier het huis in en binnen de tien min hebben ze de andere twee op stang en is het hier een grote huil en schreeuw bende. We hebben hier echt wel wat regels en zijn een stuk strenger dan het moedergezin maar dat kan ook niet anders aangezien we als iedereen er is een behoorlijk vol huis hebben en tja respect voor elkaar en elkaars spullen vind ik niet meer dan normaal. Echter scheld moeder ook met k*tkind enz dus hun gebruiken die taal ook 🙄

Al met al weten we het niet meer, wel weten we dat het voor iedereen van ons gezin een steeds grotere moeite kost om het allemaal op te brengen. Onze ‘eigen’ kinderen (6-2) slapen erg slecht in de week dat ze hier zijn. Lopen op een hun tenen en die van zes word steeds opstandiger. Wie geeft ons nog tips? We willen het co-ouderschap liever niet terugdraaien aangezien het er nogal eens heftig aan toe gaat bij moeder. Van jeugdzorg hebben we begrepen dat er echt nog wel meer moet gebeuren willen we ze helemaal hierheen kunnen halen (blijkbaar moeten kinderen eerst half dood geslagen worden of zo) we staan dus een beetje met de rug tegen de muur. Beide behoorlijk vermoeid. Ik wil graag tips maar ondanks dat ben ik ook wel blij het even van me af te schrijven. O ja de dame is 11 de andere 9

Lijkt me een erg lastige en vermoeiende situatie 🙁 Omdat er zo te lezen best wel het een en ander speelt is een gezinscoach misschien een optie? Ze hebben vaak hele praktische oplossingen waar je als ouder niet zo snel aan denkt!

Verder noem je heel specifiek de dat de overgang van ex naar jullie gezin moeizaam verloopt. Misschien dat je daar iets in kan veranderen? Wanneer ze bijvoorbeeld altijd op zaterdagochtend om 10.00 uur komen kan jij met jullie kinderen boodschappen gaan doen, zodat de kinderen van je partner even rustig kunnen acclimatiseren, zonder dat ze meteen in een druk/vol huis terecht komen.

    Deliana bedankt voor je reactie. Een gezinscoach is er geweest zowel hier als bij het moedergezin echter liep het steeds weer vast omdat moeder er niks mee deed. Wij zaten hier dan strak op de tips en waren daar mee bezig maar omdat het niet van twee kanten kwam is het zo gezegd dweilen met de kraan open. Ondanks dat houden wij de tips hier toch aan en voor de tussenliggende dagen heeft dit nog iets nut. Ze zijn twee dagen bezig met aanpassen naar hier en twee dagen voordat ze naar moeder gaan begint de ellende weer. Het is echt een situatie om moedeloos van te worden en ik snap ook echt niet dat moeder dit een o zo mooie situatie vind.

    Je tip vind ik echt super alleen hebben ze een ongelooflijke handige wissel bedacht met de mediator. Ze komen op zondagmiddag en echt net na het middageten, deels nog in het eetmoment. Op zich is het dan bij ons dus redelijk rustig aangezien ze aan de boterham zitten 😁

      Als je echt een wijziging hoofdverblijfplaats van je stiefkinderen wil, dan zou ik eens advies gaan inwinnen bij een advocaat.

      Jeugdzorg/gezinsvoogd kan wel zeggen dat het niet kan, maar die beslist uiteindelijk niet als je het voorlegt aan de rechter.

        Wij zijn ook een samengesteld gezin, mijn man heeft twee kinderen uit een vorige relatie (12 en 10) en we hebben samen twee kinderen ( 4 en 2). We hebben hier ook veel drama’s mee gemaakt met de wisselingen, wij probeerden ons wel aan onze regels te houden en de kinderen naar hun kamer te sturen als hun gedrag niet acceptabel was. Nou moet ik zeggen dat we hele makkelijke kinderen hebben, en die drama’s snel voorbij waren. De oudste heeft 2 jaar geleden zelf de keus gemaakt bij ons te wonen, en met toestemming van de moeder ook zonder problemen naar ons verhuisd. Tussen hem en zijn moeder is er momenteel geen omgangsregeling. De jongste woont 3 dagen per week bij ons.

        Ffion Maar dat kun je toch helemaal niet willen? Het zijn de kinderen van haar man, die waren er al voor TS.

        Het heeft geen zin om telkens ja maar de moeder te blijven roepen. Je man zal vooral zelf aan de bak moeten. Het zijn primair zijn kinderen. Via 1 op 1 tijd meer verdieping vinden in wat het kind bezig houdt.

        Vergeet nooit dat kinderen altijd het slachtoffer zijn van een scheiding.

          Wat sneu zeg! Ik kan me goed voorstellen dat deze kinderen jaloers zijn. Misschien hebben ze wel het gevoel dat ze 'vervangen' worden door de kinderen van jou en je man, of zijn ze bang minder belangrijk gevonden te worden. Ik zou echt energie steken in die kinderen en ze ook één op één aandacht geven en ze het gevoel geven dat ze geliefd zijn en bij jullie gezin horen. Bevestig ook hun gevoel zodat ze zich gehoord voelen en ga in gesprek, bijvoorbeeld tijdens een activiteit zoals een wandeling of samen tekenen of koken. Of misschien kun je ze mee uit winkelen nemen. Veel succes!

          Een op een aandacht word hier volop gegeven, zowel door mijn man als mij echter zou de oudste 24/7 die aandacht willen hebben en zo werkt het natuurlijk niet. Dat wil zeggen als we een spelletje hebben gedaan of wat dan ook en je geeft duidelijk aan dat we over vijf minuten stoppen dan is het al feest. Nu begint ze zelfs zo dat als de jongste komt knuffelen ze als een gek aan komt vliegen om er bovenop te springen. We zetten haar op dat moment terug en geven aan dat we met de jongste aan het knuffelen zijn en dan zijn de andere twee de pineut. Net zolang dat je de jongste wel los moet laten omdat je als politieagentje er een aantal uit elkaar kunt gaan halen. Om vervolgens als je je armen vrij hebt dan te komen knuffelen. (Een voorbeeld hoe het gaat)

          laatst was ze boos omdat die van 6 aangaf dat we ergens naartoe waren geweest. Of we helemaal gek geworden waren we mogen alleen weg als hun erbij zijn. We leggen dan uit dat ze met mama ook dingen doen en dat daar door de andere ook niet raar op gereageerd word want dat is hun leven daar maar nee dat gaat er niet in wij moeten thuis op de bank blijven als hun er niet zijn. We hebben tegen die van 6 gezegd dat ze niet alles moet zeggen in haar enthousiasme maar goed het moet ook niet zo zijn dat ze niks mag vertellen want O jee dan word er een boos.

          Het zijn voorbeelden wat er allemaal gezegd en geroepen word. Zo zijn er nog veel te vertellen. Zelfs nog over veel andere dingen. We hebben echt alles geprobeerd. Zijn zelf naar psychologen geweest met en zonder. We hebben iemand in huis gehad voor gesprekken en tips maar we weten het beide echt niet meer. Ook wij vinden het zeker sneu dat ze dit zo blijft ervaren en we vinden het zeker heel erg wat er allemaal in het moedergezin gebeurd maar daar hebben we allemaal geen invloed op, dit kunnen wij niet veranderen. Haar huis, haar regels.

          © 2021 Alles voor de Kids.

          Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer