Ik herken het van mijn zoon, die heeft een tijdje gestotterd omdat hij als het ware niet al zijn woorden snel genoeg uit zijn mond kreeg (zijn hoofd zat er vol mee, hij wilde veel zeggen, maar zijn mond werkte nog niet echt mee zeg maar...). Dat is vanzelf weer bijgetrokken. Hij was toen ook onder behandeling trouwens bij logopedie ivm taalachterstand. Zij heeft het toen in de gaten gehouden, maar dus nooit gerichte 'behandeling' voor hoeven starten.
Hij heeft het nu nog wel eens een beetje als hij heel druk is in zijn hoofd. Dan komt hij letterlijk niet uit zijn woorden. Volgens mij is dit anders dan het 'echte' stotteren, dat heeft dacht ik veel meer ook te maken met voelen van sociale druk/spanning?
Je zou logopediste het beste om raad kunnen vragen.