Sinds twee jaar heb ik paniekklachten als ik in slaap wil vallen. Ik hoop hier misschien wat herkenning en tips te vinden, omdat ik er zelf even niet meer uitkom.
Ik ben altijd al een moeilijke slaper geweest, variërend van niet in slaap kunnen vallen tot 20 keer per nacht wakker worden. Afgelopen jaar een onderzoek laten doen naar apneu, maar dat heb ik niet.
Nu zijn mijn klachten als volgt: ik ga liggen en doezel langzaam weg. Ik heb dan geen paniekgerelateerde klachten, gedachtes zijn neutraal of leuk. Waar het 'mis' gaat is het moment dat ik wegzak en in slaap zou moeten vallen. Mijn lichaam maakt dan ineens adrenaline aan waardoor ik weer wakker schrik. De adrenaline zorgt weer voor paniek en ik denk dan elke keer dat ik dood ga. Ook denk ik dan dat ik niet mag ademen, in de slaapkamer mag kijken of knipperen omdat ik dan dood zou kunnen gaan. Er zit dus ook een onbewuste dwanggedachte bij. Op een slechte avond heb ik het zeker 12 keer. Uiteindelijk ben ik zo uitgeput dat ik wel in slaap val.
Wat het nu zo lastig maakt, is dat het plaatsvindt op een moment dat ik mij overgeef aan de slaap en dus niet meer bewust van mijn gedachtes ben en dus ook niet meer sturend kan zijn. En als ik na enkele seconden door heb wat er is gebeurd, dan is de angst meteen weg en probeer ik weer opnieuw in te slapen.
Het gaat overigens periodes goed, maar afgelopen week was weer drama. En omdat ik er geen grip op heb, vind ik het zo ongelooflijk lastig om ermee aan de slag te gaanen hoop ik dat jullie misschien de gouden tip hebben!
Overigens heb ik geen paniekklachten e.d. Wel gehad tijdens mijn burn out, maar dat is drie jaar geleden. Mijn slaap wordt overigens wel beïnvloed door mijn cyclus, vanaf mijn menstruatie tot ongeveer mijn eisprong slaap ik redelijk, vanaf mijn eisprong tot mijn menstruatie slecht.
