Gelukkig lijkt er nu wat schot in de medische kant te komen, er zijn verschillende dingen opgestart en disciplines ingeschakeld om de oorzaak van de steeds terugkerende koorts op te zoeken. Ook een diëtist voor het eten.
M’n moeder ging nogmaals vragen of ze vaker/langer mag komen, dat wordt vervolgd. Ze mocht nu wel bij het avondeten blijven gelukkig.
Als ik dit verhaal vertel denken mensen vaak dat m’n ouders oud en hulpbehoevend zijn. Maar ze zijn nog geen 60, en deden in principe alles zelf, tot 1,5 jaar geleden m’n vader steeds meer uitval kreeg. Nu hebben ze wel heel veel hulp en zorg rondom hem.
Maar contactpersoon van het ziekenhuis zullen ze me niet laten zijn. Mn moeder is daar ook prima toe in staat, alleen zijn ze heel erg van de ja-en-amen-heilige-dokters-generatie. “Ze bedoelen het goed en hebben het al druk en ik heb het al 1x gevraagd” is zo’n beetje het motto van mijn moeder.
Het is fijn om zo even van me af te schrijven zeg!
