Gesprek is geweest. Zijn vrouw kwam mee, want hij heeft geen oppas voor haar. Ik wilde het gesprek niet voeren met haar erbij, want als 1 van ons 2-en boos zou worden, leek mij voor haar te belastend. Mijn man moest dus op haar letten binnen, maar ze zag ons buiten zitten en dat ging niet helemaal lekker. Ze wist niet meer wie ik was en werd continue boos dat mijn vader met een vreemde vrouw buiten zat te praten 😬. Hierdoor is het gesprek uiteindelijk ook nog eerder afgebroken.
Van het gesprek zelf weet ik niet goed wat ik ervan moet vinden. Ik moet het even laten bezinken. Hij had het oa weer continue over zelfmoord, maar dat ging hij pas doen als zij was opgenomen. Zijn eerste plan was om zowel zichzelf als haar wat aan te doen, maar daar was hij weer van afgestapt. Hij had dus bedacht dat als hij het contact met iedereen verbrak dat het dan makkelijker voor ons was als hij zelfmoord zou plegen. Dit was de reden waarom hij zomaar het contact had verbroken. We hebben het ook over zijn boosheid gehad en dat hij hier mensen met kwetst. Hij zegt het allemaal wel te snappen, maar ik weet het niet.
Ik moet eerst zelf de tijd nemen om het gesprek weer goed voor mij te halen en het tot een geheel breien. Het zijn voor mij nu nog wat losse flarden.
