Trees niets mis met dankbaarheid!
Wij hebben een hele tijd met taart gevierd dat het 1-2-3-4-5-6 jaar geleden was dat mijn man de diagnose teelbalkanker kreeg. Dan niet dat hij het kreeg natuurlijk, maar dat het gelopen was zoals het is gelopen, dankbaar dat hij er nog is, dat T nog een vader heeft, ik nog een man, dat we samen én gelukkig zijn. Het besef dat het kwartje ook de andere kant op had kunnen vallen is gewoon heel groot. Dat besef je nadat zo iets je overkomt. En dat mag gevierd worden ❤️🍀
