Huggybird nog nergens geplaatst, het is gewoon ook zo moeilijk allemaal.
Ze reageren zoals verwacht. Mini is echt een 8-jarige. Het ene moment intens verdrietig en daarna danst ze gewoon weer door de kamer. Midi is wat bedachtzamer. Hij is verdrietig, maar ergens niet helemaal geschokt en laat het over zich heen komen. Gelukkig praat hij wel als ik erover begin, maar ik begin er ook niet teveel over, alleen als hij een opmerking maakt of als er iets in de omgeving gebeurt waar hij op reageert.
Maxi is het lastigst. Hij wist eigenlijk wel dat dit kon gebeuren, begon er wel eens subtiel over. Maar nu we het echt gezegd hebben is hij heel boos en teruggetrokken. Hij ontwijkt me ook en is boos dat we op veel dingen nog niks concreet hebben. En dat snap ik en hij is natuurlijk ook gewoon 15, dus sowieso vrij logisch gedrag. Maar het doet wel pijn. Dat is mijn probleem, dus ik geef hem ook de ruimte, maar ik moet erg oppassen omdat ik uit mezelf meteen in een oplosmodus schiet en dat kan nu gewoon even niet.
