Ik heb vanochtend heel hard geschreeuwd tegen zoon en ergens mee gegooid. Dat hij weeeeer niet luisterde en brutaal deed was de druppel die mijn emmer deed over lopen.
Het is de laatste tijd kommer en kwel met hem. Zodra hij iets moet (vanochtend was het schoenen aan trekken) begint hij te krijzen, brutaal te doen en met spullen en/of meubels te gooien. Ik weet dat hij problemen heeft met emotieregulatie (autisme) waardoor ik meestal vrij rustig reageer bij hem. Maar niks gaat vanzelf, alles vraagt om een strategie en om strijd en nu kon ik het even niet meer verdragen. Heb naderhand wel excuses aangeboden maar het voelt toch rot.
