Sevenof9 Ik heb het idee dat het een tijdgeest is waarbij we meer aandacht hebben voor de beleving van dingen, waardoor een (objectieve) beschouwing naar de achtergrond verdwijnt. Het gaat niet zozeer om wat er gezegd wordt, maar hoe het gezegd wordt. Lange termijn (politieke uitvoeringen, consequenties voor het klimaat) is niet interessant, we willen snel (dagelijkse bevrediging, koopkracht). Daar past ook wel een bepaalde emotionaliteit bij. Handelen en denken vanuit emotie in plaats van rationaliteit.
Aangezien veel van onze media internationaal zijn en we die input met constante gretigheid verslinden, denk ik dat je bijna niet meer kunt spreken van een nationale cultuur op dit vlak.
