Momenteel is alles vooral een.. Ik weet het niet. Ik wil in mijn pyjama blijven vandaag en videoland kijken en meer niet. Niet denken, niet voelen.
Maar tegelijkertijd denk ik wel dat het goed is om de vragen voor nu te proberen te beantwoorden, en ze dan te vergelijken met hoe ik me voel wanneer het allemaal wat tot rust is gekomen. Even kijken of er een patroon in zit of iets juist verandert.. Ik ga dus een poging wagen:
Dahlia Wat is hetgeen wat het eerste door je heen gaat als je wakker ligt? Schrijf je gevoelens op, zoals boosheid, schuldgevoel, liefde etc (voorbeelden he schat)
Shock, verwarring, verbazing. Ergens ook wat medelijden.
Ik denk ook dat ik boos ben, omdat B aan gaf dat ik van haar niks hoef te verwachten nu, dat ze te bang is om contact met mij op te nemen.
Daardoor voelt het alsof de bal ineens bij mij ligt, en die wil ik niet. Zij had het contact verbroken, dus de afgelopen jaren heb ik steeds het gevoel gehad dat ik er in ieder geval alles aan gedaan had. Nu is het een.. stel dat er iets gebeurd? Ik heb nu alsnog de mogelijkheid om het contact te herstellen.. het voelt nu alsof het alsnog mijn verantwoordelijkheid is, ik die keuze moet maken, en daar heb ik helemaal geen zin in. Mijn leven is goed zoals het is, wil ik het echt overhoop gaan gooien?
wil je antwoord/respons/ contact van je moeder? Ja of nee
Eigenlijk wel.. Ik wil haar kant ook horen, kijken of er nog iets te redden valt. En dat is raar, want de afgelopen jaren had ik die behoefte helemaal niet eigenlijk.
Wat er gebeurd is, er is zo veel wat ik momenteel met de psycholoog doe.. maar wat als het verhaal inderdaad heel anders in elkaar zit? Heeft het wel zin om te gaan verwerken dat mijn moeder me nooit heeft gewild, als het nooit zo is geweest? Volgens B houdt ze heel veel van me, maar wist ze gewoon niet hoe ze met zichzelf om moest gaan.. dat zou wel van invloed kunnen zijn op mijn therapie.
Ga ik verder met accepteren dat ik geen moeder heb, en het op zo'n manier afsluiten?
Of ga ik kijken of ik haar kan vergeven en het op die manier loslaten?
Wat voor vragen heb jij aan je moeder die je beantwoord wilt hebben? Of hoef je geen antwoord meer?
Geen.. ik wil gewoon horen wat ze te zeggen heeft denk ik? En vanaf daar verder kijken..
waardoor ben je nu zo door slag? Omdat je broer ontdaan is dooe de reactie van je moeder of omdat je moeder zo gebroken is?
Omdat het een.. Ik heb jarenlang rondgelopen met de instelling dat ik gewoon geen moeder heb. Ik heb me daar na heel veel pijn en verdriet bij neer kunnen leggen, en dat had ik geaccepteerd. Ik zal de rest van mijn leven geen contact met haar hebben, ik heb mijn vader, andere familieleden en het was gewoon zo..
Maar ineens is er de optie om alsnog een moeder te hebben? Zou het dan toch kunnen? Ik had het al lang opgegeven, het zou nooit meer mogelijk zijn, maar dat is het nu ineens wél.. alles staat op zijn kop. alles wat ik dacht te weten, is ineens misschien niet zo?
Wat wil JIJ als zij ineens contact met jou opneemt
Volgens B zou dat nu niet gebeuren, ze is te bang dat ik haar direct afwijs. Hij heeft afgesproken met mij dat als ik die behoefte heb, hij met haar gaat praten, dat ik er wel voor open sta en ze dan contact op neemt. Maar alleen met mijn toestemming. Het is nu dus vooral de vraag of ik die toestemming ga geven..
Op dit moment wil ik dat ergens wel doen. Achterover zitten en luisteren wat ze te zeggen heeft en daarna verder beslissen.
Misschien juist ook nu, want als het fout gaat zit de psycholoog er bovenop.
Maar aan de andere kant.. hoeveel kansen kan ik nog blijven geven? Als het fout gaat, zit ik er wéér mee..
Aan de ene kant wil ik het gewoon nu weten. B appen, kom maar door, dan ben ik er vanaf. Dan kan ik gerichter gaan beslissen wat ik wil. De verwarring van nu vind ik niks, daar wil ik vanaf en ik wil duidelijkheid over waar ik aan toe ben.
Maar dat lijkt me geen goed idee, ik denk dat ik wel echt even wat tijd nodig heb..
Ik spreek mijn psycholoog pas woensdag, momenteel voelt dat nog maanden weg... 😬
Zit echt even te denken om haar bericht te sturen of ze vandaag nog kan bellen, aan de andere kant... Videoland. Kerstkransjes vreten. Niet denken, niet voelen, gewoon even niks..
