Zoals de titel al zegt. Onze middelste is een enorme zoetekauw. Ze kan nooit genoeg hebben van snoep, koekjes, chocolade... we zijn hier niet overdreven streng in, 1 x per dag mogen ze iets zoets naar keuze, brood is ook gezond beleg en 1 x zoet beleg, maar ze blijft achter onze rug snoepen.

We hebben de la met koekjes niet op slot (met 3 meiden van 9, 7 en 4 dacht ik niet meer dat dat nodig was, onze jongste blijft er namelijk gewoon vanaf), en als ze thuis zijn 'zwerft' ze regelmatig door de keuken, rond die la. Als ik dan even niet kijk, is de la al open en graait ze erin. Als ik haar betrap lacht ze wat en doet ze de la dicht, tot ik me weer omdraai. Als ik haar confronteer met haar gedrag gaat ze fel in de ontkenning, ze liegt er dus over (behalve als ik haar op heterdaad betrap) en wordt dan boos en gaat huilen. Ik denk dat ze zich er ook voor schaamt, of ze schaamt zich pas als ik weet dat ze liegt...

Laatst dacht ik: wat zit ze toch lief op de studie/speelkamer te knutselen. Bleek dat ze daar inderdaad tekent en knutselt, maar ze had ook een geheim voorraadje aangelegd van Sinterklaas-snoep 🤯 de papiertjes lagen op de grond, ze is nog niet zo gehaaid die ook vakkundig te verstoppen... maar wat moeten we hier nu mee? Ik heb al gezegd dat ik liegen nog erger vind dan het snoepen zelf, dat als ik ernaar vraag, ze het gewoon moet vertellen, maar ze heeft hier dus zo'n moeite mee... ik weet het even niet meer. Nu is het snoep, als ze ouder wordt is het niet meer zo onschuldig...

Dat liegen doet ze waarschijnlijk uit schaamte. Ik zou de koekjes, snoep etc verplaatsen naar een plek waar ze er niet zomaar bij kan. (Bovenste plank van iets of zo) En verder zou ik me er niet al te druk om maken. Mijn oudste twee graaien ook regelmatig in de voorraad, en ik deed dat zelf vroeger ook op die leeftijd. Hoort ook een beetje bij beginnen puberen en de enorme trek die je daarvan krijgt. Als ik merk dat ze teveel snoepen dreig ik met geen snoep en lekkere dingen meer kopen. En dat voer ik ook wel eens een tijdje uit. Dan is er gewoon niks in huis. Of ik doe de kast op slot waar het in zit.

    iMoeder goed idee, dan gaan we dat doen. Het is bij haar vrees ik iets te veel te kat op het spek binden... mijn oudste is niet weg van zoet of koekjes en de jongste ook niet/weet dat ze het moet vragen.

    Ik vind alleen het liegen wel zorgelijk, ik snap dat ze het doet uit schaamte, maar is het geen voorbode voor straks? Het stiekeme dat dan naar boven komt? Dat zal er ook allemaal bijhoren, in de puberteit... maar daar kan ik nu al van wakker liggen 🤪

    • Femkes hebben hierop gereageerd.

      Nescio Ken je het liedje 'stiekem snoepen' van Kinderen voor Kinderen? Er zijn heel veel kinderen die dit doen en daarover liegen. Ik zou op basis hiervan er nog niet vanuit gaan dat haar puberteit of latere leeftijd grote issues gaat opleveren. Ze zal dan ook vaak genoeg liegen, maar ook dat is niet direct dramatisch. Liegen hoort ook gewoon bij het leven, een mens wil niet afdoen voor de omgeving en daarom kleuren we de waarheid vaak. Hoe vaak geef je eerlijk antwoord als iemand vraagt hoe het met je gaat, of je je vitamines wel genomen hebt en elke dag 2x 2 minuten je tanden poetst? Je dochter weet dat ze iets doet wat niet mag, ze wil nog steeds door jullie lief gevonden worden en dus liegt ze erover. Ik zou er niet teveel woorden aan vuil maken, zorgen dat het moeilijker voor haar wordt en heel rustig aanspreken als je het ziet.

        Lastig. Ik heb er geen ervaring mee mee, maar wel ideeën over het stukje “liegen is erger dan het snoepen zelf…”. Ik denk dat je daarmee -impliciet en onbedoeld- het liegen juist in de hand werkt. Het lukt haar blijkbaar niet om er van af te blijven en ze weet dat jij liegen heel erg vindt, dus zal ze het mogelijk eerder proberen verborgen te houden omwille van de dubbele schaamte/schuldgevoelens.

        Ik weet niet hoe je middelste is maar als het een gevoelig kind is kan ik me dit zomaar voorstellen. Misschien helpt een meer neutrale “ik zie dat je snoepjes hebt gepakt terwijl je weet dat de afspraak … is” en belonen van openheid en eerlijkheid (“fijn dat je het toegeeft” eventueel gevolgd door “tegelijkertijd is snoepjes pakken nog steeds niet de bedoeling en wil ik graag dat je aan regel …. houdt”) een alternatief?

        En heb je een idee waarom ze zo snoept? Gewoonte, honger na school, stress? Misschien zit daar nog een ingang voor gesprek.

        Het liegen zelf zou ik me trouwens niet teveel zorgen om maken. Is ook een normaal proces in ontwikkeling van geweten en autonomie enzo.

          Koekie83 je hebt gelijk. Ik zeg het niet zo tegen haar, maar misschien projecteer ik dat wel onbewust. Ik prijs haar wel altijd als ze het gewoon toegeeft en word niet boos als ze gesnoept heeft... ik herinner haar altijd aan de afspraken maar dat lijkt dus niet zo te werken.

          Ik denk dat het gewoonte is/het gevoel dat ze iets in haar mond moet hebben om te kauwen. Ze is vrij kieskeurig wat eten betreft, qua gezonde tussendoortjes houdt ze nog het meest van wortel, komkommer en fruit.

            Nescio gevoel dat ze iets in haar mond moet hebben om te kauwen.

            Is kauwgom dan misschien een optie?

              Femkes dat is haar lijflied ongeveer 🤣
              Ik ben door jullie reacties wel gerustgesteld en zal er niet teveel woorden aan vuil maken. Al het snoep staat nu hoog, dus ze kan et in ieder geval niet meer bij...