Ik had nooit na de HAVO door moeten gaan naar VWO.
Nooit de studie moeten doen die ik daarna deed.
Niet moeten denken dat ik door moest zetten. Ik had veel beter kunnen stoppen.
Niet dat werk moeten gaan doen in het verlengde van die studie, het paste niet bij me, ik was er ook niet goed in.
Niet in die vreselijke relatie moeten stappen waar ik me 10 jaar later uit heb moeten vechten. Zo veel mooie jaren vergooid en dat heeft me echt niets opgeleverd.
En zo maar door... Tot en met de Havo was het goed, daarna niet meer.
Van verkeerde keuze naar verkeerde keuze, waardoor ik nu niet meer weet hoe/welke keuzes ik moet maken. Ik zou graag mijn kinderen hiervoor willen behoeden 😬 Als ik het 'terug kijken op je jeugd' topic lees, ben ik best bang omdat je het als ouders echt heel flink verkeerd kunt doen, zonder het misschien zelf door te hebben.
Wat ik positief zou willen overdoen: de tijd tussen mijn vorige en huidige relatie. Alleen zijn, 'alles' kunnen doen wat ik wilde, wanneer ik wilde, zonder met een thuisfront rekening te hoeven houden. Heerlijk.
