Ben jij veel bij je zoon? Ik merk aan mijn dochter dat nu ik verlof heb dochter alles van mij wilt en niet van man. Ik weet dat dit bij dochter weer overgaat zodra ik weer niet werken omdat ik af en toe ook avonddiensten/nachtdiensten werk.
Hier is het dus 'een fase' ik hoop bij jullie ook.
Mama-fase
Als eerste, het is heel normaal. Al mijn kinderen hebben dit gehad. Het ligt ook niet aan hem of jou, dat is belangrijk om rekening mee te houden.
Wij gaven er beperkt aan toe. En besteedde ook tijd aan 1op 1 tijd waarbij ik dan ook niet aanwezig was. Met regelmatig als effect dat ze huilend stonden te kijken als ik wegging of reageerden alsof ik 100 jaar weg was geweest als ik terug kwam. Maar het werd dan wel beter.
Maar ik vond het ontzettend lastig en het gebeurt nu nog regelmatig. Ik vond het voor mezelf ook heel beklemmend als ik eerlijk ben. Zeker omdat het 's nachts ook regelmatig een issue was.
Dat lijkt mij super frustrerend voor je man. (en voor jouw) en ik denk ook dat jullie niet meer kunnen doen dan dat jullie al doen. Mijn zusje had het ook heeeeel erg. Bijten, gillen en zich als een plank houden wanneer ze werd opgetild.
Hier is dat ook alleen wel minder heftig. De jongste begint al te krijsen als ik de woonkamer deur achter mij dicht doe en als ik dan binnen kom is het net alsof hij mij jaren niet heeft gezien. 
En bij de oudste zijn dit soort situaties vooral als hij verdrietig is of als hij ‘s nachts wakker word. Vanavond ook weer, ging mijn man erheen zegt N ‘ nee papa jij moet weer naar beneden’ 
T heeft dit ook een periode gehad. Als papa dan thuis kwam liep ze de gang in en zodra hij over de drempel stapte draaide zij zich om en liep weg. De draak. En daarvoor was het springen, gillen van plezier want papa was weer thuis. 
Wij brachten haar vaak samen naar bed maar zijn toen om en om naar bed gaan brengen. Die structuur hielp wel. En dan was ik er niet bij dus kon ze niet gillen om mij. Dan ging het eigenlijk altijd goed.
Mijn man heeft zich een periode echt wel een beetje afgewezen gevoeld.
Hier zowel papa als mama fases gehad. Ze waren het snelst weer over als we samen 1 lijn trokken dus dat ze bij beide hetzelfde wel of niet kregen en regelmatig 1 op 1 tijd met de niet favoriete ouder.
Ik heb geen tips. Wij hebben die fase(s) ook gehad. Ik voelde me heel erg afgewezen en voor mijn vrouw was het ook zwaar omdat zij alles moest doen. Op dit moment gaat het wel redelijk; jongste ziet het nu als tijdrekspel om steeds te switchen tussen wie ze de eer gunt om bijvoorbeeld haar poepluier te verschonen.
[verwijderd] dat is naar…. Maar ik zou er niet aan toegeven. Papa kan het net zo goed 