Het is gewoon klaar en eerlijk gezegd heb ik ook geen zin om de rest van mijn leven te delen met een ongelukkige man. Het is wat het is.
We zijn al heel ver met praktische zaken regelen van de scheiding. We regelen dit zo goed mogelijk, zodat de kinderen niet een te grote klap krijgen. Ik ga op zoek naar een huurhuisje, mijn ex probeert in ons huidige huis te blijven. Lukt dat niet, dan klust hij hem af en gaat het in de verkoop.
We zullen ook regelmatig bij elkaar blijven eten, elkaar helpen, met zijn vieren dingen ondernemen. Met andere woorden, we zijn vrienden en blijven vrienden. We gaan voor een 50/50 co ouderschap. We hadden ook al een zomervakantie geboekt, die gaat gewoon door. Uiteraard zullen we wel duidelijk zijn naar de kinderen dat dit niet betekend dat papa en mama weer bij elkaar komen.
Ik kom nu vast wat verwarrend over, maar ben er ook nog erg emotioneel onder. Ik sta wel meteen in de regelmodus, hoe eerder alles geregeld, hoe eerder rust!
