Mijn man is zojuist benaderd door een tienermeisje op Facebook. Kennelijk zit ze bij een Nederlandse vrijwilligers organisatie die dmv werkvakanties jeugdkampen organiseert in het buitenland. Mijn man komt uit één van die landen en is onderdeel geweest van zo'n project (als arm kind dan, niet als vrijwilliger).
Nu wil ze weten hoe hij zijn leven en die kampen toen ervaarde, en of het veel impact heeft gehad op hem.
Dit is dus allemaal voor een schoolproject van haar. Enerzijds vind ik het wel mooi hoor, maar anderzijds staan mijn nekharen echt overeind dat zij een goed cijfer wil krijgen door het zielige levensverhaal van mijn man.
Maar goed, hij ziet overal het goede van in en zit dus een heel verhaal te typen voor haar.🤐