Ik heb lang niet alle berichten gelezen dus alvast excuses.π
Ik ben het deels eens met @Honkeytonk. Mijn opa en oma hebben er nooit over -willen- nadenken en kijk nu, mijn oma is opeens dement en woont in de Achterhoek terwijl wij allemaal ergens ongeveer in het midden van het land wonen. Die wilt natuurlijk niet meer verhuizen, we kunnen dus ook niet met zijn alle voor mijn opa en oma zorgen. Dus met de tijd zal dat wel een -privΓ©- tehuis worden.
Door deze situatie hebben wij ( de rest van de familie) erover na kunnen denken en hebben mijn moeder met haar man heel dicht bij ons een appartement gekocht. Mijn schoonouders gaan zich hier voor sociale huur inschrijven en die schrijven zich ook in voor sociale huur bij hun dochter.
Ik denk dat het heel belangrijk is om al vroeg te durven praten over dit soort onderwerpen want ik merk dat ouderen zoals mijn opa en oma er niet meer over willen praten omdat ze er nu middenin zitten. Ik denk buiten het zorgen om, het ook belangrijk is om transparant naar elkaar te zijn wat wil je nog voor zorg en wanneer wil je niet meer? Hoe kunnen andere dat mede waarborgen en daarin ondersteunen. Etc.
Neemt natuurlijk niet weg dat het van de zotte is dat er niet genoeg thuishulp is en dat de wachttijden 6 tot 12 maanden is op dit moment. Ook besef Ik kan mij heel goed dat het om welke reden dan ook soms niet lukt om voor je familie te zorgen. Ik vind dat ook ieders goed recht om zelf te beslissen en vaak is het niet eens iets wat je beslist.