Kan een kind van 3 al een dwangneurose hebben? En dan bedoel ik niet dat hij dit pas net zou hebben, maar al voor zijn tweede levensjaar.

Mijn man zei net in een soort paniek ‘ dit is niet normaal hoor’ en toen dacht ik opeens shit dat klopt.

N vroeg of ik de deur naar de woonkamer open wilde doen, dat deed ik. Hij zat daarna op de bank met een dekentje en de tv aan (was 2 uur buiten wezen fietsen) en opeens zei hij ‘ mam ik wil de deur zelf open en dicht doen’ waarop hij dus naar de deur liep, de gang op ging en vanuit daar de deur open deed en weer dicht deed. Dit soort ‘gedrag’ lijd vaak tot gillen en paniek als iets niet kan wat hij in zijn hoofd heeft.

Het begon op te vallen toen hij 1,5 was en zichzelf de kleuren begon aan te leren... Dan moesten we herhalen dat de blaadjes van de boom echt groen waren anders bleef hij doorvragen tot hysterisch huilen aan toe.

Ik maak mij best wel zorgen.😢🙈

    Ysabella het is lastig oordelen vanaf een scherm maar ik lees in 1e instantie niets zorgelijks.
    Mijn net 3 jarige wil het liefst ook zelf bepalen en zelf dingen doen. Als ik het licht aandoe (druk op een knop) dan drukt zij het uit en doet het weer aan. Ik zie dit niet als dwangneurose maar als het uittesten van de grenzen en autonomie. Denk je niet dat het daarbij hoort?

      aardbeitjes maar is er dan paniek als jij zegt dat het even niet kan? En wat gebeurd er als je zegt dat iets niet kan?

      Het is niet zo dat dit soort dingen 1 keer per dag voorkomen maar de hele tijd, we moeten er echt op anticiperen en het slokt vreselijk veel energie. Ik kan mij bijna niet voorstellen dat dat onder gemiddeld peuter gedrag verstaan kan worden.

        Ysabella als ik iets doe wat mijn peuter had willen doen, dan is het huis te klein hier. Dus ik zet af en toe de boter terug in de koelkast zodat hij het kan pakken. Doe ik de voordeur terug op slot zodat hij open kan doen. En soms ja dan doorsta ik een driftbui.

        We leren heb actief om vooraf aan te geven dat hij wat wilt doen en niet pas als ik bezig ben oid. Zelfs als ik zijn autodeur dicht doe, dan krijg ik drama.

        Maar als jij je zorgen maakt , dan is dat gebaseerd op een hele hoop natuurlijk hè. Je voorbeeldjes klinken normaal maar dat wil niet zeggen. Dat het ook is.

        Jou voorbeeld zou ik ook niet schalen onder dwangneurose trouwens. Maar jij hebt dat gevoel wel. Dus dat is belangrijk.

          En zeker omdat je aangeeft, 2 uur gefietst, onder een dekentje voor de tv, dat zijn wel de momenten voor volledig instorten voor een peuter.

          Ik denk dat als het een dwangneurose is, dat onderdeel uitmaakt van de andere moeilijkheden waar N. mee kampt, omdat een dwangneurose typisch iets is wat tot uiting komt als je niet lekker in je vel zit.

          Maar ik denk ook dat het bij peuters en kleuters niet te doen is om te bepalen of ze een dwangneurose hebben omdat neurotisch bezig zijn inherent is aan peuter en kleuter zijn. Mijn peuter gaat volledig door het lint als ik de trap op kom terwijl zij nog naar boven klimt. Mijn kleuter loopt niet op de lijntjes van de stoeptegels en tikte een tijdje na elke hap drie keer met haar vork tegen haar bord (oké, dat vond ik wel enigzins zorgwekkend omdat ze totaal uit haar plaat ging als je zei dat ze daarmee op moest houden want anders raakte ze de tel kwijt).

          Ik denk wel dat N. nog steeds niet lekker in z'n vel zit en dat is natuurlijk sowieso erg sneu 🙁

            Honkeytonk dwangneurose zit nogal in de familie, bijna iedereen heeft het in mindere of meerdere maten. Van mijn eigen jeugd kan ik ook nog goed dingen herinneren waarvan ik nu denk waarom moest ik dat van mezelf op die manier doen?!

            Maar goed, het zijn inderdaad natuurlijk niet alleen deze voorbeelden, ik merk dat ik het ook niet goed kan uitleggen. Ik zie ook gewoon dat vriendjes van hem totaal anders reageren op dingen dan hij. Het kan natuurlijk ook gewoon zijn dan ik een vreselijke dwarse peuter heb met een hele grote eigen wil, plus dat hij natuurlijk voorloopt.

            Ik merk dat ik mij zorgen om iets maak, maar ik weet niet of het terechte zorgen zijn. Andere mensen begint het op bepaalde moment ook op te vallen. In mijn moeders auto staat bijvoorbeeld hand gel met alcohol en blijkbaar staat dat flesje normaal ergens anders. N attendeerde mijn moeder er gelijk op dat het flesje wel ‘daar’ moest staan. 👀

            Vulpen je slaat denk ik de spijker op zijn kop.

            Vulpen en tikte een tijdje na elke hap drie keer met haar vork tegen haar bord (oké, dat vond ik wel enigzins zorgwekkend omdat ze totaal uit haar plaat ging als je zei dat ze daarmee op moest houden want anders raakte ze de tel kwijt).

            En dit soort situaties hebben wij hier ook en daar maak ik mij inderdaad zorgen om. Het peuter gedrag kan ik er vaak wel tussen uit vissen het ding is alleen dat hij zich dan al meer als 1,5 jaar niet lekker in zijn vel voelt en dat breekt mijn hart. Zou het te maken kunnen hebben met het voorlopen?

            Ik heb nu trouwens ook een afspraak met een gedragswetenschapper ze wilt dingen in kaart brengen en in september krijgt hij een officiële iq test. Ik mis gewoon heel erg bepaalde handvaten, ik wil niet horen dat we het goed doen (van professionals) ik wil advies.

              Ysabella Zou het te maken kunnen hebben met het voorlopen?

              Ongetwijfeld.

              Ik snap dat het je hart breekt. Maar jullie zijn nu op de goede weg hé, met de nieuwe crèche en de gedragswetenschapper. Als er meer duidelijkheid is over wat er aan de hand is en in hoeverre hij voorloopt dan krijg je ook meer handvatten. Hopelijk gaat het gauw beter!

                Ysabella het ding is alleen dat hij zich dan al meer als 1,5 jaar niet lekker in zijn vel voelt en dat breekt mijn hart.

                Maar dit is natuurlijk de kern van het probleem. En dat neurotische gedrag heb ik me ook wel eens zorgen om gemaakt. Als we hier weer eens 3 uur lang een gillend en kotsend kind had van paniek en drift.

                Dus hoewel ik denk dat je voorbeelden typisch peuter gedrag is, zijn je zorgen gewoon veel groter. En dan is gewoon elk ding zorgelijk. En voor ons op een forum ook niet meer in te schatten.

                En wat @Vulpen zegt, je bent op de goeie weg hè. Je hebt vanalles in gang gezet en hopelijk krijg je snel handvaten voor N.

                  Honkeytonk dat is ook de kern en jullie hebben helemaal gelijk hoor. Misschien moest ik het ook gewoon even kwijt, ik durf er namelijk in het dagelijks leven niet met anderen over te praten, behalve met één vriendin...

                  Het wrange is dat bijna iedereen altijd zegt ‘ wat hebben jullie een vrolijk kind!’ En dan denk ik blablabla kom maar eens achter de voordeur kijken.

                  Honkeytonk je bent op de goeie weg hè. Je hebt vanalles in gang gezet en hopelijk krijg je snel handvaten voor N.

                  Dat doet mij goed om te horen, dankjewel.

                    Ysabella zoals ik verder ook lees is het voor jou en hem een optelsom. Risico is dat de lijn tussen gezond en afwijkend gedrag een beetje vervaagd. Ik merk dat ik, met veel werkervaring in de psychiatrie, dingen vaak onder gezond vind vallen ('ik heb erger gezien'). Autonomie testen, ritueeltjes en riedeltjes opvoeren, driftbuiten enz. Wellicht zie ik soms wel iets over het hoofd dat enigszins zorgelijk is. Omgekeerde beroepsdeformatie ☺
                    Of deze handelingen zorgelijk zijn kan niemand je hier zeggen alleen dat het jouw zorgen aanwakkert is wel helder. Dat is een belangrijk punt, dus heel goed dat er iemand naar je kan luisteren en je hopelijk bruikbaar advies kan geven.
                    Het lijkt mij ook lastig in jouw situatie om te kunnen zien wat 'erbij hoort in algemene zin' en wat 'specifiek hoort bij N' (en zorg en aandacht verdiend)

                      aardbeitjes Risico is dat de lijn tussen gezond en afwijkend gedrag een beetje vervaagd.

                      Dat weet ik wel zeker, dat geldt vooral voor mijn man merk ik.

                      De gedragswetenschapper kwam vanuit jeugd en gezin en eerlijk gezegd zag ik het eerst totaal niet zitten maar nu kan het mij niet snel genoeg gebeuren. 😜

                      Je nuchtere kijk hierop helpt mij wel en gelukkig schaar jij dit onder normaal peutergedrag. Jij hebt geloof ik een heel interessant vak gekozen! 👍

                      Een dwangneurose ontwikkelt meestal pas op latere leeftijd, kan ook wel bij kinderen voorkomen. Maar dwangmatig gedrag kan meerdere oorzaken hebben. Het is vaak een manier om controle te krijgen als iemand teveel onduidelijkheid/stress ervaart en je ziet het ook bij autisme soms. Bij hoogbegaafdheid komt het ook vaker voor. Je zou kunnen kijken of het afneemt als je met structuur aanbrengt, maar misschien doen jullie dat al wel.

                        Ysabella Ja maar het beeld wat de buitenwereld heeft en hoe je kind thuis is kan sowieso erg verschillen.onze dochter is buiten de deur best beleefd en luistert redelijk. Maar als ik vertel aan mensen dat ze thuis meltdowns heeft kunnen ze zich dat vaak niet voorstellen. Onze zoon is thuis een enorme boef en buiten de deur een enorm braaf jongetje. Dus dat beeld matched ook vaak niet.
                        Hier beide Kinderen ook wel dat dingen op hun manier moet. Niet per se zoals bij jullie maar deels wel herkenbaar.

                        Ik weet natuurlijk niet hoe erg het is maar mijn jongste wil alles zelf doen en als dat niet mag dan wordt ie echt hysterisch. Vandaag nog hij wilde lopen maar liep echt te treuzelen en we hadden haast. Hii luisterde niet dus mijn man tilde hem op. Gillen slaan, zelf lopen! Zelf lopen. Dus we zetten hem neer: rent ie terug naar het begin van de straat om dat HELE stuk weer opnieuw te lopen. En als
                        je hem dat niet laat doen blijft hij doorgaan.

                        Ook met kleding aan en uit doen, eten, speelgoed opruimen, deuren open en dicht, iPad uit doen, ik mag niet mee de trap op, niet op lijntjes lopen, 5x op en neer hinkelen voor hij wil gaan zitten met eten. Hij wordt echt enorm giftig. Hij is wat dat betreft enorm dwingend alles moet op zijn manier gaan anders is hij echt hysterisch. Onze oudste is helemaal niet zo dus wel wennen..

                        Dus deels herken ik het als peutergedrag maar ik ken je kind en de context verder natuurlijk niet.

                          Sevenof9 hij wilt inderdaad controle en vanuit hem snap ik dat hij die controle wil. Ik hoop zo dat dit voortkomt uit hoogbegaafdheid en dat we door bepaalde adviezen en een toekomstige school die bij hem past zijn frustratie en het gevoel van niet gelukkig zijn kunnen gaan oplossen. We denken niet dat het met autisme te maken heeft, jeugd en gezin denkt ook niet aan autisme. Althans hij laat op het eerste gezicht geen dingen zien die daar op lijken, dus dat kan ik eigenlijk nog helemaal niet uitsluiten.

                          Sevenof9 Je zou kunnen kijken of het afneemt als je met structuur aanbrengt,

                          Aan wat voor structuur moet ik dan denken? Eigenlijk doe ik elke dag alles op de zelfde manier maar misschien heb jij nog tips?

                          Hopsatee Dus we zetten hem neer: rent ie terug naar het begin van de straat om dat HELE stuk weer opnieuw te lopen. En als
                          je hem dat niet laat doen blijft hij doorgaan.

                          Ook met kleding aan en uit doen, eten, speelgoed opruimen, deuren open en dicht, iPad uit doen. Hij wordt echt enorm giftig. Hij is wat dat betreft enorm dwingend alles moet op zijn manier gaan anders is hij echt hysterisch. Onze oudste is helemaal niet zo dus wel wennen..

                          Zo herkenbaar. 😱 Laat jij het de jongste dan maar gewoon doen of stel jij ook grenzen? Word je er soms ook niet vreselijk moe van?

                          Hier is het zo dat als hij ‘s nachts mama roept en mijn man gaat erheen dat daarna het hele huis wakker is van zijn meltdown. Hij roept mama dus papa mag de kamer niet inkomen. 😣 En ik snap het niet want mijn man heeft in de nacht echt engelen geduld en ik absoluut niet. 🤣

                            Ysabella herkenbaar. 😱 Laat jij het de jongste dan maar gewoon doen of stel jij ook grenzen? Word je er soms ook niet vreselijk moe van?

                            Hier is het zo dat als hij ‘s nachts mama roept en mijn man gaat erheen dat daarna het hele huis wakker is van zijn meltdown. Hij roept mama dus papa mag de kamer niet inkomen. 😣 En ik snap het niet want mijn man heeft in de nacht echt engelen geduld en ik absoluut niet. 🤣

                            Oh ja! Dit hebben wij ook. Ik MOET bijv ook z’n tanden poetsen maar soms ben ik gewoon andere dingen aan het doen.

                            Nou het is soms wel een worsteling. Want we zijn dus wel geneigd om hem zijn zin te geven want ja, rust in de tent maar dat wil je natuurlijk niet. Zeker niet omdat het ook wel eens ten koste van de oudste gaat. In bepaalde standaard dingen zijn we streng (eten, aan tafel zitten, gillen buiten etc) andere dingen (teruglopen) minder streng (pick your battles) Hij kan echt dwingend zijn. Het ligt ook wel aan mijn bui vaak kan ik rustig blijven maar soms is het ook klaar. Dan luistert hij wel want bij mij weet hij dat als ik boos wordt het we menens is. Mijn man kan dit gedrag niet aan dus die is er eerder Klaar mee maar dat is helemaal een probleem want dan exploderen ze allebei 🤣

                            Grappig detail: op de opvang gedraagt hij zich dus 0,0 zo.

                              Ysabella Aan wat voor structuur moet ik dan denken? Eigenlijk doe ik elke dag alles op de zelfde manier maar misschien heb jij nog tips?

                              Je zou de structuur ook inzichtelijk kunnen maken met plaatjes of picto's. Wij hadden dat ook voor de oudste vroeger. Gewoon een A4 met de dagstructuur. Wat erop stond was opstaan, aankleden, ontbijt, tanden poetsen, spelen, tussendoortje, spelen/boekje lezen oid, dan lunch enzovoort. Bij ons waren ze alleen in het weekend, maar dit kun je natuurlijk ook in een weekoverzicht maken. Je kunt hem dan zelf bijvoorbeeld een magneet laten doen bij welke dag het is en welke activiteit gedaan wordt en je kunt hem dan ook mee laten denken en keuzes geven. Onze oudste had er veel aan, het was voor haar echt een houvast en ze pakte zelf steeds dat papier erbij. Ik zou wel opletten dat je niet alles teveel vastlegt, anders kan hij misschien weer overstuur raken als er iets anders gaat.