Ik zelf denk dan terug aan 1 juni 2019. Precies een maand nadat ons zoontje op een dramatische wijze op de wereld was gekomen.
Een paar dagen ervoor zat ik met een vriendin te appen die in Mexico woont. Over mijn kak bevalling, de heftige periode. Over haar bevalling 2 jaar daarvoor die ook een klein wonder was. Over hoe lang zij erover had gedaan om weer op te knappen en hoe mooi het leven was. Over hoe snel alles ging, hoe snel ze opgroeiden, en hoe ik over een paar jaar in de periode zou zitten van de “twee is nee” peuter puberteit.
De meest mooie en vertederende foto’s gingen over en weer, audio opnames van haar zoontje die echt helemaal niet mee eens was dat hij niet in de auto van mama mocht rijden (😅😅😅😅), echt een paar uur met haar zitten appen en t was allemaal zo mooi.
Een paar dagen later kreeg ik van haar een foto waarop de geboortedatum van haar zoontje stond, met een tweede datum erbij.
1 juni 2019.
En hoe “haar prinsje terug was gegaan naar zijn hemelse koninkrijk”...
Op 2,5 jarige leeftijd gestikt in een stukje fruit, waarschijnlijk een druif.
tot op de dag van vandaag snijd ik alles dat rond of luchtpijp-vormig is, door, ...
🥲