Ik begin zelden over politieke partijen met mensen. Zeker niet met mijn familie, die beginnen me gelijk te vertellen wat ik allemaal wel of niet moet geloven/denken/zeggen, heel vermoeiend.
Maar mensen vragen het me vaak, hoe ik erover denk. En deze verkiezingen was ik erg aan het twijfelen, dan sprak ik dat uit en gingen we er toch wat dieper op in.
Ik spreek mijn vrienden en collega's best veel, via telefoon of zoom. Had twee weken geleden zelfs een avondje over zoom waarop we met een groepje vrienden de kieswijzer gingen invullen (wederom, niet op mijn verzoek). Ik ben er in het dagelijks leven niet zo enorm verbaal over, over mijn persoonlijke waarden. Wel over specifieke onderwerpen, vaak wanneer de ander die ter sprake brengt, maar zelden uit mezelf.
Ik vind het al snel ongemakkelijk, ben bang dat mensen me drammerig vinden. Ik probeer me wel duidelijk uit te spreken wanneer iemand racistische of seksistische dingen zegt.