2020 was een raar jaar, to say the least. Het jaar van plots 2 maanden thuis te zitten met de kinderen, moeten preteachen, het jaar van mondmaskers en ontsmettende gel. Het jaar van bubbels, zomerkampen die georganiseerd worden in kleinere groepen, het jaar van onze bouw. Ik kijk op het laatste ook niet positief terug. Het is nog steeds niet af en ze hebben totaal niet gecommuniceerd dat er een vertraging kan plaatsvinden. Het zal allemaal wel goed komen maar nu zie ik het niet.
In 2021 hoop ik vooral wat meer rust en geluk terug te vinden.
