Dankjewel voor jullie lieve woorden @Hopsatee , @IAmWorthy en @Zonnebloem . Hij is 4,5. En we hebben indd wel vaker wat uitgewisseld.
Over het algemeen gaat het ook echt beter. Nu hij letterlijk meer woorden kan geven aan wat er gebeurd in zn hoofd, besef van tijd en dagen heeft, zijn allemaal dingen die zijn ,(en mijn) leven makkelijker maken.
En het eten laat ik ook wel, maar hij niet. Vandaag heeft hij de hele dag strijd gevoerd over eten. En uiteindelijk, kwam hij uit de bui doordat ik bijna een uur heb herhaald, als je eet, dan wordt de donderwolk in je hoofd minder. Toen wilde hij een appel en at vervolgens gewoon zn avondeten en daarna nog een bak tomaten. (En toen was hij er echt door. Hij was vrolijk, aan het spelen, ging zelf in bad en daarna naar bed, avondritueel verliep heel soepel, hij corrigeerde mij zelfs toen ik een onderdeel vergat (waar hij een hekel aan heeft dus ik was het bewust vergeten want nog een strijd kon ik niet aan). Zo bizar, alsof hij 2 jongetjes is hoor.
Ik ga eens lezen over growth en fixed mindset. Dankjewel
Ik ga komend weekend ook de jeugdverpleegkundige mailen, we hebben al vaker contact gehad over hem, en ga nu specifiek hulp vraag stellen.
En voor de duidelijkheid, ik hou echt heel veel van hem. Ik doe echt mn best om het ook voor hem zo smooth mogelijk te maken in ons gezin. Maar voel me ook heel radeloos soms.
