June Ook in Nederland en Europa moeten we dingen veranderen. Onze geschiedenis is te wit
Vind ik hele lastige stelling. De geschiedenis laat natuurlijk ook zien waar mensen oorspronkelijk hebben geleefd. Dus ik vind het niet vreemd dat er honderd jaar gelden in het noorden van Europa voor mensen met een lichtere huidskleur hebben gewoond en in het zuiden van Europa mensen met donkerdere huidskleur. Het voelt een beetje alsof we ons schuldig moeten voelen over iets wat een natuurlijk verloop had. En daarbij, we kunnen de geschiedenis niet veranderen, alleen de lessen trekken uit de geschiedenis en het vooral beter gaan doen, nu én in de toekomst.
Wat ik verder wil toevoegen, is dat ik enerzijds met veel verdriet en pijn naar deze situatie kijk, maar anderzijds ook het gevoel heb dat we aan de voorkant staan van een grote positieve verandering. Ik zou het bijna een revolutie willen noemen. De verbinding die ik voel, de trots dat mensen voor zichzelf opkomen, mogelijkheid om mijn kinderen te laten leren van deze gebeurtenis - zij zijn immers onze toekomst en moeten het beter gaan doen dan wij -. En hoopvol, ik heb echt vertrouwen dat iets gaat gaat veranderen. Dat steeds meer mensen, mensen als mensen gaan zien en gedrag veroordelen, niet ons uiterlijk, niet onze afkomst, geaardheid of religie. Lange weg te gaan, I know, maar ik ben hoopvol. Of verschrikkelijk naïef en idealistisch..
