• [verwijderd]

  • Bericht #1

Vermoedelijk gaan we onze oude hond binnen een paar weken laten inslapen 🙁. Het arme beestje is oud en op. Ze heeft artrose, diabetes, ze is doof en blind. De afgelopen weken heeft ze al twee keer een hypo gehad, waarbij we haar er net op tijd uit hebben kunnen halen. We willen voorkomen dat we op een ochtend wakker worden en ze op een nare manier aan het einde is gekomen. Daarbij heeft ze echt zoveel weerstand tegen het 2x per dag spuiten. Het is echt heel zielig.

Vooral onze oudste gaat het er zwaar mee krijgen. Ze huilt nog steeds regelmatig om het overlijden van de kat ruim anderhalf jaar geleden. Daar heeft ze geen afscheid van kunnen nemen, omdat het te snel ging. Dat vindt ze echt vreselijk. Hoe kunnen we dit nu het beste aanpakken? Wat zijn jullie ervaringen en tips?

Hoe oud zijn je kinderen ook al weer?
Ik zou, als je hebt besloten wanneer het inslapen gaat gebeuren, het zo eerlijk en duidelijk mogelijk met ze bespreken, uiteraard op hun niveau. Ik denk(als ik aan mijn dochter denk) dat er tussen het vertellen dat de hond dood gaat en het daadwerkelijke inslapen niet te lang moet zitten, geen week bijvoorbeeld, eerder morgen gaat het gebeuren en dan uitgebreid die tijd er voor nemen.
Jullie hebben het er vast wel over gehad dat de hond al oud en ziek is.
misschien kun je nu de hond nog leeft foto’s manken met de kinderen, voor iets van een herinneringen boekje, doosje of fotolijst.
misschien overleggen met de dierenarts hoe het inslapen gaat en of kinderen daar eventueel bij kunnen zijn en of het eventueel thuis kan( ik weet niet hoe dat gaat en of dat te doen is voor een kind...) als de kinderen oud genoeg zijn vragen of ze er wel of niet bij willen zijn.
het afscheid nemen is , wat je zelf ook al zegt wel heel belangrijk, ik zou mijn dochter bijvoorbeeld ook van school ophalen als dat zou betekenen dat ze nog afscheid zou kunnen nemen. Ik ben zelfs met mijn dochter afscheid gaan nemen van de hond van mijn ouders, dochter was toen net 4.
Ik wil je/jullie heel veel sterkte wensen met het afscheid nemen en het gemis....

    Oh wat verdrietig van jullie hond 🙁 Ik zou niet te lang tussen het vertellen en het inslapen in laten zitten. Toen ik 12 was gingen mijn ouders onze kat in laten slapen. Ik hoorde dat op woensdagmiddag en vrijdag zou het gebeuren, maar ik had die vrijdag een studiedag en de afspraak bij de dierenarts was pas helemaal aan het eind van de middag. Die dag was echt vreselijk voor mij, op dat moment vond ik het de ergste dag uit mijn leven, de hele dag wachten en op de klok kijken en ik heb niks gegeten. Het was beter voor mij geweest als die afspraak eerder op de dag was.

    Bij onze vorige hond hebben we de kinderen verteld dat ze ziek was en niet meer beter werd zodra we dat wisten, toen duurde het nog een paar dagen. Uiteindelijk waren bij hun moeder toen de hond overleed, maar ze hebben wel afscheid genomen en zijn daarna naar ons gekomen zodat we haar met z'n vieren konden begraven. Dat was heel verdrietig maar ik heb wel een goed gevoel over die dagen, we hebben allemaal echt afscheid kunnen nemen.

    De kinderen hadden bij hun moeder ook een hond, die hebben ze laten inslapen zonder dat de kinderen het wisten en ze hoorden dat toen ze terugkwamen van vakantie. Ik heb niet het idee dat jullie dat willen doen maar vooral de oudste is daar heel erg boos over geweest op haar moeder, dus zoiets zou ik echt afraden.

    Heel veel sterkte in ieder geval! Het is zo rot altijd om een huisdier te verliezen 🙁

    Geen ervaring mee maar wel alvast heel veel sterkte! 😘

    Er zijn al veel goede tips gegeven, daar heb ik niks aan toe te voegen.
    Wilde je wel heel veel sterkte wensen! Zal niet alleen voor de kinderen maar ook voor jou heel zwaar en moeilijk zijn.
    Veel sterkte!

    • [verwijderd]

    • Bericht #7

    Huggybird ze zijn 7 en 9 jaar (beiden bijna jarig). Mooi idee om ‘herinneringen’ te gaan verzamelen.

    We willen ze er beiden wel bij hebben bij het laten inslapen en de dierenarts bij ons thuis uitnodigen. Ik vind het zo lastig hoe lang we het van te voren moeten vertellen. Een dag eerder? Dat betekent echter voor de oudste niet slapen. Zelfde dag is misschien toch weer te plotseling?

    We geven al maanden aan dat de hond oud is en dat er een moment gaat komen dat ze er niet meer is. Het levert nu al heftige huilbuien op bij de oudste.

    [verwijderd] Is het een optie om haar zelf te vragen wat ze wil?

    Ik weet niet goed of het een slecht of juist een goed idee is. Ik ben bang dat ze een paniekaanval krijgt.

    Ik zie er zelf ook zo tegenop. Bah wat lastig. Man begint net over de plek waar hij haar wil begraven en dan merk ik dat ik daar ook helemaal niet over wil nadenken, maar tegelijkertijd moeten we de kinderen toch gaan voorbereiden (en mijzelf ook).

          • [verwijderd]

          • Bericht #9

          [verwijderd] ik wiebel zelf alle kanten op. Vanochtend dacht ik weer ‘dat het voorlopig misschien toch niet hoeft’. En nu denk ik het moet niet meer te lang duren. Zodra ze insuline heeft gehad, is ze er weer voor een half uurtje, maar daarna zakt ze weer in. Ze heeft ook gewoon pijn. Ze hapt steeds vaker als ik haar ‘te hard aanraak’.

          [verwijderd] Hoe denken zij dat het is met de hond en wat als de hond er straks niet meer is hoe zien zij de begrafenis en dat dit misschien al snel is?

          Dat vind ik wel een goed idee! We gaan het er wat concreter over hebben ipv het zal niet lang meer duren.

          We gaan maandag ook overleggen met de dierenarts. Wat doen we eigenlijk met de andere hond. Mijn idee was om haar erbij te laten zijn bij het laten inslapen? Het zijn echt wel maatjes en dan begrijpt ze het misschien beter ipv dat ze straks naar haar blijft zoeken?

                [verwijderd] Ik weet niet of de dierenarts dat goed vind.

                Ik zou dat zelf niet doen. Maar dat is persoonlijk en jij kent je hond het beste!
                Daarbij denk ik dat de andere hond vast al wel voelt dat jullie oude hond ziek is.
                Ik zou hem niet bij het inslapen laten, wel direct daarna. Maar dat is wat ik met mijn honden zou doen (van het idee alleen al word ik verdrietig en hier is het gelukkig nog niet aan de orde) dat is voor jullie misschien anders en daar is geen goed of fout in.

                Nogmaals veel sterkte!

                    [verwijderd] Ach wat sneu voor je hond en het hele gezin. ☹️ Ik heb verder niet echt tips. Hopelijk kan de dierenarts je er nog bij helpen.

                      [verwijderd] het is verschrikkelijk lastig.... en zo verdrietig voor iedereen....
                      misschien is het nog een idee om een grote steen te beschilderen voor op het graf.

                        [verwijderd] Zodra ze insuline heeft gehad, is ze er weer voor een half uurtje, maar daarna zakt ze weer in. Ze heeft ook gewoon pijn. Ze hapt steeds vaker als ik haar ‘te hard aanraak’.

                        voor mij zouden dit echt wel redenen zijn om niet te lang te wachten voor de hond zelf.... 😢

                            • [verwijderd]

                            • Bericht #16

                            Huggybird als ik objectief mijn eigen woorden teruglees heb je helemaal gelijk. Zodra ze op mijn schoot ligt en zichtbaar geniet dat ik haar op haar kop zit te kriebelen, dan lukt het mij niet meer om rationeel te bekijken. Mijn man heeft net aangegeven dat we echt stappen gaan zetten. Hij heeft ook gelijk. Morgen ga ik het gesprek met de kinderen aan ter voorbereiding en hoe zij het zien. Jakkes.

                                [verwijderd] och meis, ik snap je helemaal... 😢
                                als je je maatje dan ziet genieten wil de dat het voor eeuwig zo kan zijn..... ❤️ Fijn dat jullie het zo samen doen en je man dan stellig is. Als je hart zeer doet is het nodig dat iemand je helpt. Dikke knuffel. En ik wens je veel kracht voor de begeleiding van de meiden.

                                  • [verwijderd]

                                  • Bericht #19

                                  Sneeuwvlok ik weet dat een buurvrouw de andere hond er bewust bij heeft gelaten op advies van de dierenarts. De hond ging ook echt afscheid nemen en erbij liggen. Toen het 'afgelopen' was snuffelde ze nog even en liep toen weg. Je hoort vaak dat honden daarna vaak gaan zoeken naar hun maatje als deze er niet meer is en dat dit hiermee voorkomen wordt.

                                  Als ik hieraan denk, breekt trouwens mijn hart. Ik heb ook echt mijn dag even niet vandaag.

                                      • [verwijderd]

                                      • Bericht #20

                                      Veel sterkte, wat moeilijk is dit zeg..❤

                                      [verwijderd] Als ik hieraan denk, breekt trouwens mijn hart. Ik heb ook echt mijn dag even niet vandaag.

                                      Dat mag en hoort erbij, las net ook je andere topic. Knuffel voor jou!

                                        Wat vreselijk 😢 ze is misschien oud en ziek, maar ze is deel van je gezin, jouw familie, en dan afscheid moeten nemen is een onmogelijk iets om mee te dealen 😞 geen tips, wil je alleen sterkte wensen

                                        • [verwijderd]

                                        • Bericht #25

                                        [verwijderd] we hebben met beide dochters gepraat. Veel huilen. Vooral de oudste. Ene kant is ze boos dat we erover praten, maar ze snapt ook waarom. Als het gaat gebeuren, wil ze het pas de ochtend weten. We hebben ook nog mooie foto’s gemaakt en ze hebben bedacht waar we haar in de tuin gaan begraven. Morgen gaan we overleggen met de dierenarts.

                                            © 2021 Alles voor de Kids.

                                            Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer