Onze dochter heeft kenmerken van ADD. Echter twijfel ik de laatste tijd steeds meer of haar dromerigheid geen absences zijn. Ze kan midden in een handeling stoppen en voor zich uit staren en daarna de draad weer oppakken. Slaat dan ook echt niks op, maar reageert daarna wel op de automatische piloot. Bijv. zij staart, ik vraag iets, zij reageert niet en na een paar keer haar naam roepen zegt ze ja is goed of oké. Vaak een standaard antwoord, wat soms ook nergens op slaat. Als ik dan vraag wat ik heb gezegd, dan krijg ik als antwoord ‘heb je wat gezegd dan’? Ze heeft dit echt talloze keren per dag. Op school wordt het benoemd als extreme dromerigheid door haar leerkrachten. Ik heb zelf adhd, maar dit herken ik ook niet. Bij mij is het meer een ‘oh ja dat is waar ook, maar was even afgeleid door nog 302 andere dingen’.
Als ze dit heeft zie ik geen raar gefriemel met haar handen of motorische bewegingen in haar gezicht. Wat je volgens mij wel vaak bij absences ziet. Ook nooit gevaarlijke situaties gehad, zoals rare vallen tijdens zwemmen, fietsen of klimmen etc. Nu heb ik zelf als kind epilepsie gehad en erfelijkheid schijnt een rol te spelen (maar ik had voor zover bekend geen absences).
Wat wil ik nu met mijn verhaal? Ik heb dit tot nu toe nog nooit uitgesproken. Vraag mij ook af of ik spoken zie. Ze is gezien door psychologen en psychiaters. We hebben dit gedrag vaak benoemd, maar niemand heeft ooit gedacht dat dit wat anders zou kunnen zijn. Ik zelf tot twee maanden geleden trouwens ook niet.
Zouden jullie nu in Corona tijd hierover contact zoeken met de huisarts of even afwachten? Ik ga bijna nooit naar een huisarts, maak mij niet zo snel zorgen. Dit voelt voor mij ook een beetje als een overbezorgde moederactie. Geef gerust je eerlijke mening als dit inderdaad zo is.
