Ijlen jullie kinderen wel eens als ze koorts hebben?
Mijn dochter dus wel, als van jongs af aan. De eerste paar keer vond ik dat echt eng en maakte ik me best zorgen. Ik heb ook echt wel eens overwogen de hap te bellen. Ondertussen weet ik dat het er bij haar bij koorts soms bij hoort, maar ik blijf het naar vinden.
Gisteravond en vannacht was het weer eens zover. Ze is dan heel angstig, blijft maar huilen en rare dingen zeggen/roepen. Vaak dingen die duidelijk helemaal nergens op slaan. Zoals: "nee, ik wil niet meer", "ik wil naar huis" (terwijl ze in haar eigen bed ligt), "stop", "ik wil mama" (terwijl ik haar al vast heb en met haar praat), of "ik wil winnen". Het moeilijkste vind ik dat ze zo ontzettend bang is en ik helemaal niks kan doen om haar rustig te krijgen. Ik vind het zo zielig voor haar en voel me zo machteloos, dat ik zelf ook wel kan huilen.
Ik weet niet eens goed wat ik met dit topic wil, want ik denk niet dat er tips bestaan om dit te voorkomen of om er iets tegen te doen. Ik denk dat ik vooral herkenning zoek, want ik hoor het verder eigenlijk nooit dat anderen dit ook hebben. Ik merk dat de emotie van vannacht er gewoon nog een beetje in zit.