Mijn vader is koning troep geven. Alles wat hij gegeven heeft is ook al in de prullenbak. Het begon al toen ik op mij zelf ging wonen. Heel lief maar ongevraagd een wasmachine gekregen en een stofzuiger. Allebij hartstikke oud en ging al snel stuk. Ik was 18 en woonde op een flatje. Moest die wasmachine weer naar beneden krijgen en een nieuwe kopen.
Voor mijn zoons krijgen we goedkoop speelgoed wat heel snel stuk gaat. Na een middag is het al stuk en kan het de prullenbak in. Hij gaat vaak naar Benidorm en daar verkopen ze blijkbaar alleen maar speelgoed met zoveel en zo hard mogelijke herrie.
Mijn zoon heeft een melk allergie, mijn vader koopt altijd chocolade voor hem. Hij weet dat hij geen chocolade mag, maar toch leuk om iets te geven 🤷. Ook dacht ik een keer slim te zijn om een linkje te sturen als antwoord op zijn vraag, wat mijn oudste graag wilde. Een dokter setje van hout. Hij zou overleggen met mijn broer wat voor cadeau hij zou kopen. Mijn broer gaf het leuke houten dokter setje, mijn vader een plastic variant.
Wat ik vaak vervelend vind is dat ik bewust geen plastic koop en liever voor kwaliteit ga. Hij gaat liever voor goedkoop en veel. Hij weet ook dat we het vaak weer weg gooien en dat herrie speelgoed in de kast beland of we het weer weg geven. En toch blijft het het kopen.
Hij vroeg wat ik wilde voor mijn verjaardag. Ik wilde latte machiatto glazen. Ik kreeg 4 bruin oranje glazen met tekst erop, in een oud kapot doosje. Die glazen had hij ooit 20 jaar geleden in een kerstpakket gekregen. Ik kan mij zelfs herinneringen dat die dingen altijd in het doosje in de voorraad kast stonden.
